De feiten hebben plaatsgevonden in de woning van de verdachte en zijn partner, één van de twee slachtoffers. De tweede vrouw is later bij hen in komen wonen. Zij heeft verklaard dat ede dingen moesten gebeuren zoals de verdachte dat wilde en dat ze in constante angst leefde. Als er iets niet naar zijn zin ging, gebruikte de verdachte fysiek geweld tegen haar en uitte hij dreigende woorden. Ze mocht de woning niet verlaten en haar telefoon werd kapot gemaakt. De verdachte heeft haar herhaaldelijk met kracht geschopt en geslagen waardoor ze ernstige letsels opliep. Toen agenten aan de deur kwamen en het slachtoffer levensbedreigend gewond was, heeft hij haar onder het bed geduwd en een deken over haar heen gelegd om te voorkomen dat ze gevonden zou worden en hulp zou krijgen. De verdachte heeft de haren van het slachtoffer tegen haar wil afgeschoren. Het slachtoffer kon geen weerstand bieden tegen de seksuele handelingen die de verdachte met haar pleegde.

Het tweede slachtoffer liep deels overeenkomende ernstige letsels op door toedoen van de verdachte. Uit medische informatie blijkt dat er een risico op overlijden bestond. De verdachte heeft op verschillende momenten met sigarettenpeuken en een gasaansteker het slachtoffer verwond op het lichaam en het gezicht, verklaarde ze. De seksuele handelingen die tussen het slachtoffer en de verdachte hebben plaatsgevonden, gebeurden echter niet onder dwang, heeft ze verklaard. Ook de verdachte verklaarde dat de seksuele handelingen vrijwillig plaatsvonden. 

De rechtbank oordeelt dat de verdachte schuldig is aan poging doodslag en mishandeling van de twee vrouwen. Ook wordt de man veroordeeld voor de poging zware mishandeling van één van de twee vrouwen en het meerdere keren verkrachten van beide slachtoffers. Hoewel het tweede slachtoffer heeft verklaard dat de seksuele handelingen niet onder dwang plaatsvonden, komt de rechtbank op basis van beelden toch tot een bewezenverklaring. Daarop is onder meer te zien dat het slachtoffer geen enkel initiatief toont, er geweld tegen haar wordt gebruikt en ze wordt gekleineerd. Er zijn verschillende letsels op het lichaam zichtbaar. Daar komt bij dat het slachtoffer verklaarde dat er tijdens de seks geen sprake was van agressie en geweld, terwijl dit gelet op de beelden aantoonbaar onjuist is.

De feiten hebben plaatsgevonden in de woning waar de slachtoffers met de verdachte verbleven, een plek waar ze zich bij uitstek veilig hadden moeten voelen. Beide vrouwen werden door de verdachte geïsoleerd van hun omgeving en als minderwaardig behandeld. Het gehele dossier geeft een schrikbarend beeld van de intieme terreur waar beide vrouwen een langere periode onder te lijden hebben gehad.  

Omdat de verdachte niet wilde meewerken aan het opmaken van een rapportage over zijn persoon, is de verdachte in het Pieter Baancentrum geobserveerd. Uit de rapportage blijkt dat er bij de verdachte geen stoornis kan worden vastgesteld. Er blijkt wel van een patroon van drugsgebruik, waanideeën en daaropvolgend geweld. Langdurig drugsgebruik, wanen en geweld komen ook verder in het dossier en op het strafblad van de verdachte uitgebreid naar voren. Ondanks dat een stoornis niet kon worden vastgesteld vindt de rechtbank het dan ook wel aannemelijk dat er bij de verdachte sprake was van een stoornis toen hij de feiten pleegde en rekent hem deze in verminderde mate toe.

Bij het bepalen van een passende straf en behandeling, weegt de rechtbank mee dat de verdachte twee keer is veroordeeld voor een poging tot doodslag en een poging tot moord. De lange gevangenisstraffen die hem toen zijn opgelegd, hebben hem er niet van weerhouden opnieuw ernstige geweldsfeiten te plegen. De rechtbank vindt het onverantwoord om de verdachte onbehandeld terug te laten keren in de maatschappij. De rechtbank legt de verdachte daarom tbs met dwangverpleging op. Daarnaast vindt de rechtbank een celstraf van ruim 22 jaar, de maximaal op te leggen straf, op zichzelf passend. Maar omdat de bewezen verklaarde feiten in verminderde mate aan hem kunnen worden toegerekend, matigt de rechtbank dit tot 19 jaar. Daarnaast mag hij gedurende drie jaar geen enkel contact hebben met beide slachtoffers en moet hij één van de slachtoffers een schadevergoeding betalen van 25.000 euro.