De filmproducenten wezen op passages uit de parlementaire geschiedenis en andere uitspraken in het parlementair debat. Deze uitingen vallen onder de parlementaire immuniteit, die is vastgelegd in artikel 71 van de Grondwet. De rechter kan geen oordeel vellen over uitlatingen van bewindslieden en Kamerleden in het parlement.

Uitingen van bewindslieden in de media en in het publieke domein zijn wel onderworpen aan rechterlijke controle. De filmproducenten wezen op een aantal voor 10 april 2014 gedane uitingen waaruit bleek dat downloaden uit illegale bron was toegestaan. De rechtbank acht deze uitingen onrechtmatig vanwege specifieke omstandigheden van het geval dat het bij herhaling gedane uitlatingen van de verantwoordelijk bewindspersoon zijn, die een niet voor misverstand vatbare boodschap bevatten, die in strijd is met het Europees recht. Als daarnaar wordt gehandeld, wordt inbreuk gemaakt op de auteursrechten van de rechthebbende filmproducenten. Daarom zijn deze uitlatingen onrechtmatig tegenover deze filmproducenten.

Nederland kent een zogenaamde thuiskopieregeling. Deze houdt in dat bij de aankoop van dragers waarmee consumenten thuis kopieën kunnen maken van auteursrechtelijk beschermde werken (zoals gedownloade films), een heffing wordt betaald. Deze heffing voorziet in een billijke vergoeding voor de rechthebbenden. Tot 10 april 2014 werd in Nederland bij de toepassing van deze regeling geen onderscheid gemaakt tussen downloaden uit legale en illegale bron. Op 10 april 2014 heeft het Hof van Justitie van de Europese Unie geoordeeld dat dit onderscheid wel moet worden gemaakt. Downloaden uit illegale bron is niet toegestaan en de thuiskopieheffing voorziet alleen in een billijke vergoeding voor downloaden uit legale bron.