De gemeente Bloemendaal wil het (nu braakliggende en afgesloten) Blekersveld in Overveen herontwikkelen voor woningbouw voor statushouders en reguliere woningzoekenden. Omdat het Blekersveld sterk verontreinigd is, moet de bodem worden gesaneerd. Voor deze sanering moeten 154 bomen worden gekapt. Een bodemdeskundige concludeerde dat de bomen geen bijzondere waarde en geen toekomstverwachting hebben. In de afgelopen 30 jaar zijn de bomen minimaal gegroeid door de verontreinigde bodem.

De gemeente Bloemendaal heeft daarom in juli 2021 een vergunning verleend voor het kappen van 154 bomen op het Blekersveld in Overveen. Daarbij zijn verschillende voorwaarden gesteld. Zo moet uit aanvullend onderzoek blijken of beschermde dieren in het gebied voorkomen en of de werkzaamheden daar negatieve effecten op hebben. Ook mag er niet gekapt of gesnoeid worden in het vogelbroedseizoen (van medio maart tot medio juli) en moeten er bomen herplant worden. Uit aanvullend onderzoek is gebleken dat er geen beschermde dieren in het gebied voorkomen.

In november verleende de gemeente een omgevingsvergunning voor 30 tijdelijke woningen voor statushouders. Deze woningen zouden een jaar mogen staan.

De omwonende maakte bezwaar tegen het verstrekken van de kapvergunning, maar de gemeente verklaarde dat ongegrond. Daarom stapte de omwonende naar de rechter om een oordeel te vragen over de kapvergunning.

De omwonende vindt dat Blekersveld een speciale status heeft en wil het groene karakter van het gebied behouden. Hoewel de gemeente een omgevingsvergunning heeft verleend voor woningbouw, is die nog niet onherroepelijk. Dit proces zou volgens de omwonende nog jaren kunnen duren. Hij vindt dat er tot die tijd geen bomen mogen worden gekapt. Ook vindt de omwonende dat de gemeente eerder in een brief beloofde geen tijdelijke woningen voor statushouders op Blekersveld te plaatsen. Nu wil de gemeente dat toch doen. Daarmee schaadt de gemeente het vertrouwensbeginsel, stelt de omwonende.

De voorzieningenrechter stelt de omwonende in het ongelijk. De rechter oordeelt dat de gemeente voldoende duidelijk heeft gemaakt waarom de bomen gekapt dienen te worden: namelijk om de bodem te kunnen saneren en vervolgens daarop tijdelijke woningen te realiseren. Ook al zou de bouw van woningen niet doorgaan, dan heeft de gemeente nog een belang om de bodem te saneren omdat deze sterk vervuild is. Bovendien kan de kapvergunning alleen worden geweigerd als sprake is van een weigeringsgrond is, zoals cultuurhistorische of beeldbepalende waarde. Deze weigeringsgronden staan opgenomen in de Algemene Plaatselijk Verordening van de gemeente. Omdat een weigeringsgrond ontbreekt, is de gemeente verplicht de gevraagde omgevingsvergunning te verlenen.

Het feit dat de omgevingsvergunning die is verleend voor woningbouw nog niet onherroepelijk is, is geen reden om de vergunning voor de kap van bomen te weigeren. Daarnaast schreef de gemeente eerder weliswaar in een brief geen bouw voor tijdelijke woningen voor statushouders op Blekersveld te willen, maar de gemeente gaf in dezelfde brief ook aan dat de gemeenteraad anders kon beslissen. Dat is nu gebeurd: Blekersveld is alsnog aangewezen voor tijdelijke huisvesting. Naar het oordeel van de voorzieningenrechter heeft de gemeente in de brief dan ook geen toezegging gedaan dat de bomen niet zouden worden gekapt.