De kantonrechter vindt het opvallend dat e-Legal in de dagvaarding zes pagina's nodig heeft om uit te leggen hoe de prijs tot stand is gekomen. In die zes pagina's wordt verwezen naar de opdrachtbevestiging van twee pagina's, die weer verwijzen naar negen pagina's incassovoorwaarden aangevuld met twee pagina's algemene voorwaarden. In de opdrachtbevestiging staat dat de prijs te vinden moet zijn in de incassovoorwaarden, maar de prijs staat daar niet.
Uit die veelheid van informatie moet de Alkmaarder opmaken wat hij gaat betalen en wat het incassobureau daarvoor doet. De kantonrechter begrijpt niet dat e-Legal in de opdrachtbevestiging niet duidelijk kan aangeven welk tarief in de eerste fase geldt voor de zaak die de betreffende klant bij haar aanbrengt. De Alkmaarder hoeft uiteindelijk niets te betalen voor deze fase omdat zijn opdracht wel onder de no cure no pay afspraken viel, waarbij alleen kosten in rekening worden gebracht als er resultaat wordt behaald. E-Legal paste haar voorwaarden onjuist toe toen zij de factuur opstelde en verrichtte bovendien niet alle beloofde werkzaamheden.
Toen er maatwerk moest worden geleverd, noemde e-Legal wel een uurtarief, maar gaf geen vaste prijs op. Dat is zowel in strijd met de eigen voorwaarden van e-Legal als in strijd met de wet, oordeelt de kantonrechter. Het incassobureau moet als goed opdrachtnemer op begrijpelijke wijze aangeven wat de prijs is en hoe die wordt berekend. Zeker omdat het incassobureau verwachtingen heeft gewekt doordat het adverteerde met de slogan 'no cure no pay'.
De kantonrechter bepaalt dat e-Legal het voorschot dat de Alkmaarder heef betaald, moet teruggeven. Dat gaat om iets minder dan 1.000 euro.