De jongen deed een beroep op noodweer omdat hij werd aangevallen door het slachtoffer en nog een derde jongen. De rechtbank verwierp dat beroep omdat de manier waarop hij zichzelf meende te moeten verdedigen (het steken met een mes) niet in verhouding stond tot de manier waarop hij werd aangevallen (zijn aanvallers waren niet gewapend).

Ook het beroep op noodweerexces is door de rechtbank verworpen, omdat niet is gebleken dat hij zodanig in paniek verkeerde of angstig was dat hem het steken niet kwalijk genomen kan worden.

Bij de strafoplegging heeft de rechtbank aan de ene kant gekeken naar de ernst van het feit en de gevolgen voor het slachtoffer en aan de andere kant naar de omstandigheden van de verdachte. Daarbij speelt mee de jonge leeftijd van de verdachte en zijn verminderde toerekeningsvatbaarheid, het feit dat hij geen strafblad heeft en de omstandigheid dat hij zich sinds zijn vrijlating aan strenge voorwaarden heeft gehouden, waaronder een verblijf van enkele maanden in een ‘safehouse’ en een avondklok, gecontroleerd door een enkelband. Ook de komende tijd blijven nog strenge voorwaarden gelden en wordt hij begeleid door de jeugdreclassering. Verder moet hij de nodige behandelingen ondergaan om herhaling te voorkomen.
De eis van het Openbaar Ministerie was van tien maanden jeugddetentie waarvan vijf voorwaardelijk.

Tot slot heeft de rechtbank bepaald dat de jongen aan het slachtoffer schadevergoeding moet betalen. Ook de door de ouders gemaakte kosten moet hij vergoeden.