Op 21 maart verscheen Els niet op een afspraak. Ze had zich niet afgemeld en ook toen geprobeerd werd telefonisch contact met haar te krijgen, nam ze niet op. Twee collega’s gingen naar haar huis om poolshoogte te nemen. Toen zij door het raam van de woonkamer keken, zagen ze dat het slachtoffer op de grond lag. Later bleek dat ze de nacht ervoor door geweld om het leven was gekomen. 

Jarenlang was onduidelijk wie Els had gedood en waarom. Door moderne DNA-onderzoeksmethodes kwam pas begin 2020 deze man als verdachte in beeld. Met het doden van Els heeft hij de nabestaanden en anderen uit haar omgeving onbeschrijfelijk leed aangedaan. De rechtbank rekent het de man zeer aan dat hij geen openheid van zaken heeft gegeven. Daarmee had hij kunnen bijdragen aan herstel van dat leed of in ieder geval aan het afsluiten van een lange periode van onzekerheid. 

De gewelddadige dood van Els Slurink gaf veel onrust en een groot gevoel van onveiligheid. Niet alleen bij de nabestaanden, bij bekenden en collega’s van het slachtoffer, maar ook in de maatschappij. Meermalen besteedden de lokale en landelijke media aandacht aan deze zaak, maar dat leidde eerder niet tot een concrete verdachte. Hierdoor bleef het al die tijd onduidelijk of degene die het slachtoffer had gedood nog vrij rondliep.