De rechtbank oordeelt dat er geen sprake is van een ongeluk, zoals de vrouw stelde. Volgens haar ging de revolver per ongeluk af en door het eerste schot nog eens drie maal. Dat is zeer onaannemelijk, zo oordeelt de rechtbank. De schoten waren gericht en gegroepeerd en zijn op vitale delen afgevuurd.

Daarnaast heeft de rechtbank tijdens de zitting de ‘trekkerdruk’ van het wapen gevoeld. Ook op basis van die waarneming oordeelt de rechtbank dat een ongeluk zeer onaannemelijk is. Dat de vrouw zelfs vier keer heeft geschoten duidt eerder op opzet dan op een ongeluk.

Verder oordeelt de rechtbank dat er sprake is van voorbedachten rade en dus van moord. De vrouw verklaarde dat ze op een gegeven moment rustig naar de keuken is gelopen en twee keer moest springen om de revolver uit het bovenste keukenkastje te kunnen pakken. Daarna liep zij weer terug naar de woonkamer. Op grond hiervan, ook in het licht bezien van wat vervolgens in de woonkamer is gebeurd, concludeert de rechtbank dat de vrouw niet in een plotselinge opwelling handelde maar er over na heeft gedacht.

Uit psychische rapportages blijkt dat de vrouw verminderd toerekeningsvatbaar is. Deskundigen rapporteren dat de vrouw functioneert op een licht verstandelijk beperkt niveau. Daarnaast heeft zij last van vermijdende persoonlijkheidstrekken. Zo is zij geremd in het uiten van boosheid, is zij onderdanig en vooral vermijdend door te helpen en door het behagen van de ander.

Deze combinatie zorgde er voor dat, samen met haar afhankelijke positie en aanpassing aan de gesloten woonwagencultuur, zij niet in staat was om in de nacht van 1 op 2 april 2017 te vluchten of hulp te zoeken.