Met het vermoorden van zijn opa heeft de jongen onnoemelijk veel en onherstelbaar leed toegebracht aan de nabestaanden. Dat de 17-jarige het leven van zijn eigen opa welbewust heeft opgeofferd vanwege een familiair financieel conflict, maakt de daad des te schokkender.

De jongen beschadigde de nagedachtenis van zijn opa door hem na de moord vals te beschuldigen van seksueel misbruik. Uit afgeluisterde gesprekken blijkt dat hij dat alleen maar heeft gezegd in de hoop strafvermindering te krijgen. Uit niets blijkt dat er ook maar iets waar is van deze beschuldiging.

De rechtbank oordeelt dat de jongen met voorbedachten rade zijn opa om het leven heeft gebracht, omdat hij:

• van te voren met zijn ouders heeft gesproken over wat de dood van opa zou betekenen voor het financiële conflict tussen zijn opa en zijn ouders
• wasbenzine of terpentine heeft gekocht om na de moord zijn kleren te verbranden
• met zijn moeder plastic handschoenen en een mes heeft gekocht, om deze te gebruiken bij de moord
• de moord heeft aangekondigd bij zijn moeder en een vriend
• zijn telefoon rondom het tijdstip van de moord heeft uitgezet
• voordat hij aanbelde bij opa een half uur in het gras heeft gezeten, in de buurt van het huis, om na te denken of het goed was waar hij mee bezig was
• voordat hij naar het huis liep alvast de plastic handschoenen heeft aangetrokken.
  

Uit het onderzoek is niet gebleken dat de jongen van iemand de opdracht heeft gekregen of het specifieke verzoek heeft gehad om zijn opa van het leven te beroven. Hoewel het dossier diverse aanwijzingen bevat voor de betrokkenheid van zijn moeder, zowel voor als na de moord, kan op grond van dit dossier niet worden bewezen dat de jongen de moord samen met haar of anderen heeft gepleegd.

Hoewel moord op zichzelf aanleiding kan zijn om een minderjarige als een volwassene te straffen, oordeelt de rechtbank dat in deze zaak het minderjarigenstrafrecht van toepassing is. Daarbij begrijpt de rechtbank dat het, vanuit het oogpunt van vergelding, de nabestaanden zwaar zal vallen dat aan de jongen een jeugddetentie wordt opgelegd in plaats van een ‘volwassen’ gevangenisstraf.

Het staat voor de rechtbank buiten kijf dat hij een afschuwelijk misdrijf heeft begaan. Hij blijft echter ook een minderjarige jongen met zeer complexe persoonlijkheidsproblemen. Alle deskundigen zien, door zijn ziekelijke stoornis en de gebrekkige ontwikkeling van zijn geestvermogens, alle reden om hem als een minderjarige te straffen.

Om herhaling te voorkomen moet hij gedwongen worden behandeld via jeugd-tbs (PIJ-maatregel). In een kleinschalige setting moet de persoonlijkheid van de jongen - los van zijn gezin - geheel opnieuw worden opgebouwd en voorzien van gezonde waarden en normen. De rechtbank stelt hierbij geen einddatum voor de behandeling vast.