Het slachtoffer (27) werkte in een café in het centrum van Hengelo. Na haar werk liep zij in de vroege ochtend van 25 december, even na half twee, naar haar auto die iets buiten het stadscentrum stond geparkeerd. De man kreeg haar in het centrum in het oog en liep haar achterna. Een 7 minuten durende achtervolging tot de parkeerplaats. Terwijl zij haar tassen in de auto zette, greep hij haar meteen vast en bracht haar met messteken om het leven. Een getuige betrapte de man nog terwijl hij op haar zat. De man viel hem aan en drukte zijn duimen in de ogen van de getuige. Daarna vluchtte de man.

Dat er sprake is van moord en dus van voorbedachten rade, blijkt uit het gedrag van de man op die bewuste vroege ochtend. Bijvoorbeeld uit de doelgerichte lange achtervolging en dat hij haar bij de auto meteen aanviel en dat hij daarna het moordwapen weggooide in een beekje en bebloede trui en jas verstopte. Zijn gedrag past bij iemand die berekenend te werk gaat en goed heeft nagedacht over zijn handelen. Vast staat dat hij voldoende tijd had om na te denken over zijn besluit om de vrouw te doden en daar ook van af kon zien.

Meerdere camera’s langs de afgelegde route van het centrum naar de parkeerplaats brachten de achtervolging in beeld. Daarop is te zien dat de man zwalkend een café verlaat. Maar op het moment dat hij de vrouw ziet lopen en haar achtervolgt is dat verdwenen. Hij loopt stevig door, met een behoorlijke vaste tred en is alert op het verkeer. De deskundige verklaarde dit als ‘intentioneel handelen’. De rechtbank leidt hieruit af dat hij een doel voor ogen had. Een doel waar de man niet over praat.

De man zelf geeft geen verklaring waarom hij de vrouw heeft achtervolgd en vermoord. Hij claimt geheugenverlies, maar de rechtbank vindt dat ongeloofwaardig. Ook de deskundigen vinden dat moeilijk voorstelbaar. Verdachte heeft enkel tot doel gehad om een willekeurig persoon te vermoorden, in dit geval de jonge vrouw. Zij was gewoon op weg van haar werk naar huis en kruiste het pad van de man. De vrouw was op de verkeerde tijd op de verkeerde plaats en kwam daar de verkeerde persoon tegen. Dit schrijnende toeval is haar fataal geworden.

De rechtbank oordeelt dat een gevangenisstraf van 18 jaar passend is voor de moord op de jonge vrouw. Daarnaast legt de rechtbank tbs met dwangverpleging op. Omdat verdachte niet goed wilde meewerken aan het onderzoek bij het Pieter Baan Centrum (PBC) is het lastig om vast te stellen aan welke stoornis de man nu lijdt. Dat de man een stoornis heeft is wel vastgesteld, ook op basis van zijn vroegere gedrag en lange geschiedenis met psychische problemen.

De man zei hulp te willen, maar kon niet verwoorden waarvoor. Door zijn houding bij het PBC is er geen passende behandeling gevonden. De man blijkt onvoorspelbaar te zijn en het gedrag van de man is gewelddadig. Het gevaar op herhaling schat de rechtbank dan ook hoog in. Tbs met dwangverpleging is daarom noodzakelijk en het is aan de man om zich te laten behandelen en te laten zien dat het gevaar op herhaling minder wordt.