De rechtbank oordeelt dat 9 jaar celstraf op zijn plaats is, een jaar langer dan geëist door de officier van justitie. Daarbij weegt de rechtbank mee dat de man het mes al bij zich droeg toen hij die ochtend naar haar toe ging en haar vrijwel onmiddellijk met buitensporig geweld om het leven bracht. De werkelijke reden hiervoor is helaas onduidelijk gebleven. Ook na herhaaldelijk doorvragen door politie en rechtbank en officier van justitie, blijft de vraag aan verdachte ‘Waarom moest zij dood?’ verstoken van een overtuigend en bevredigend antwoord.

Tbs met dwangverpleging is noodzakelijk omdat de man zonder intensieve behandeling niet terug mag keren in de maatschappij. Deskundigen stellen onder andere vast dat hij ernstige persoonlijkheidsproblemen heeft. Daarnaast lijkt het door zijn schijnaanpassingen alsof hij goed functioneert, maar verandert er onder de oppervlakte niets. Daarom kan de man niet in het kader van bijvoorbeeld bijzondere voorwaarden worden behandeld. Een andere variant, zoals tbs met voorwaarden, is wettelijk niet mogelijk gezien de opgelegde gevangenisstraf van 9 jaar.

Met dit vreselijke en onomkeerbare verlies is onherstelbaar leed en verdriet toegebracht aan de nabestaanden, die verder zullen moeten zonder hun dochter en zus. Het wegvallen van de jonge vrouw heeft het leven van de familie volledig ontwricht en heeft voor een onherstelbaar gemis in hun leven gezorgd.

De nabestaanden zullen met de “waarom”-vraag verder moeten leven omdat de man in zijn wisselende verklaringen daarover geen volledige openheid van zaken heeft gegeven. Zij zullen door het overlijden van de vrouw nog lang leed ondervinden en de rechtbank beseft dat geen enkele straf recht zal doen aan dit leed.