Op 25 april 2021 ging een destijds 5-jarig meisje zelfstandig naar het toiletgebouw van de camping. Zij kwam de man daar tegen. De man heeft over haar vagina gelikt en over haar vagina gewreven en daarbij zijn vingers tussen haar schaamlippen gebracht. Nog geen 3 maanden later maakte de man zich weer schuldig aan het plegen van ontuchtige handelingen bij een destijds 8-jarig meisje. De man ging naar precies dezelfde camping en naar hetzelfde toiletgebouw als waar de ontucht met het destijds 5-jarige meisje had plaatsgevonden. De man tilde het meisje op, ging met zijn hand in haar bikinibroekje en betaste haar schaamstreek.

De man heeft door het plegen van ontuchtige handelingen op ernstige wijze de lichamelijke integriteit van de zeer jonge meisjes geschonden. Uit het dossier en de voorgelezen slachtofferverklaringen blijkt hoe groot de impact en de gevolgen voor de meisjes en hun gezin zijn geweest. De man heeft niet stilgestaan bij de gevolgen voor de meisjes en heeft zijn eigen seksuele behoeften vooropgesteld. Terwijl hij in het kader van een verdenking van een ander zedenfeit met een behandeling is gestart, heeft hij tegenover zijn behandelaar geen openheid van zaken gegeven over de gepleegde feiten en hierover gezwegen. Dit, terwijl de opsporing naar de dader in volle gang was. De rechtbank rekent dat de man zwaar aan. 

De man is vorig jaar juni eerder veroordeeld voor zedenfeiten (sexting) en hem is toen al een forse gevangenisstraf opgelegd. De feiten waarvoor de man nu wordt veroordeeld hadden daarbij meegenomen kunnen worden en bij het bepalen van de straf moet de rechtbank daar rekening mee houden. De rechtbank is van oordeel dat een forse straf voor deze feiten passend is en dat deze ook zou zijn opgelegd indien deze zaak gelijktijdig behandeld zou zijn met de eerdere strafzaak. 

De rechtbank komt wel tot een lagere straf dan door de officier van justitie is gevorderd. De rechtbank heeft daarbij gekeken naar straffen die in soortgelijke zaken zijn opgelegd. De redenen voor de lagere straf liggen daarnaast voornamelijk in de noodzaak van behandeling van de man om herhaling te voorkomen, de zwaarte van het verdere traject voor de man, de gevangenisstraf die hij voor zijn eerdere veroordeling nog moet uitzitten en de motivatie voor behandeling die de man nu laat zien. Bovendien wordt een maatregel opgelegd op grond waarvan langdurig toezicht kan plaatsvinden aansluitend op de gevangenisstraf.