De rechtbank Overijssel oordeelt dat de 66-jarige Groninger de spil was in een ambtelijke corruptiezaak bij de universiteit. De man gunde opdrachten voor onderhoudswerkzaamheden op de RUG aan bevriende bouwbedrijven. In ruil daarvoor betaalden de bedrijven de man en zijn familie smeergeld en regelden zij auto’s. Via valse facturen die door de man zelf werden goedgekeurd betaalde de universiteit uiteindelijk de rekening. Vijf medeverdachten zijn veroordeeld voor aanzetten tot corruptie, witwassen of heling. De rechtbank spreekt twee medeverdachten vrij.

De hoofdverdachte, die meer dan 40 jaar in dienst was bij de universiteit, regelde voor zijn zoon (Michel G.) en diens vriendin (verdachte S.) banen bij de bedrijven van verdachten J. en P. Die bedrijven kregen in ruil jarenlang klussen en aanbestedingen gegund bij de universiteit. De zoon en vriendin hoefde nagenoeg niet te werken voor hun loon. Dat loon werd vervolgens, met een opslag voor de frauderende bedrijven, doorberekend aan de Rijksuniversiteit.

Via een vergelijkbare constructie ‘kocht’ de man een auto en regelde hij dat ook zijn zoon kreeg geld voor een nieuwe auto. Samen met een oud-medewerker (verdachte B.) van één van de bedrijven had hij een constructie opgezet om geld te verdienen aan de inkoop van bouwmateriaal. Dat ging via de bedrijven en via valse facturen op rekening van de RUG. De winst van de verkoopopbrengst deelden de mannen onderling.

De rechtbank oordeelt dat het corrupte handelen van de verdachte verregaand grensoverschrijdend is geweest. Hij heeft vanuit puur eigenbelang gehandeld en daarmee het vertrouwen van de universiteit en van de maatschappij beschadigd. Dat heeft hij lange tijd volgehouden, terwijl hij ook genoeg tijd had om tot inkeer te komen. Dat hij zijn baan door de zaak is kwijtgeraakt en veel media-aandacht heeft gehad was te verwachten in een zaak van deze omvang en is geen reden voor strafvermindering.

• Verdachte Hans G.: hoofdverdachte en voormalig hoofd technisch beheer. 3 jaar celstraf waarvan 6 maanden voorwaardelijk met een proeftijd van 3 jaar. Moet 450.000 euro schadevergoeding betalen aan de RUG.
• Verdachte Michel G.: zoon van hoofdverdachte. 2 jaar celstraf waarvan 6 maanden voorwaardelijk met een proeftijd van 3 jaar. Moet 170.000 euro schadevergoeding betalen aan de RUG.
• Verdachte S.: vriendin van zoon. Voorwaardelijke celstraf van 6 maanden met een proeftijd van 3 jaar. Taakstraf van 240 uur. Moet 70.000 euro schadevergoeding betalen aan de RUG.
• Verdachte H.: vrouw van hoofdverdachte. Vrijspraak. Geen bewijs voor kennis over handelingen van echtgenoot of van de afkomst van het huishoudgeld dat zij ontving van haar echtgenoot.
• Verdachte J.: eigenaar installatiebedrijven. 2 jaar celstraf waarvan 6 maanden voorwaardelijk met een proeftijd van 3 jaar. Moet 400.000 euro schadevergoeding betalen aan de RUG.
• Verdachte P.: eigenaar onderhoudsbedrijf. 12 maanden celstraf waarvan 4 maanden voorwaardelijk met een proeftijd van 3 jaar. Moet 200.000 euro schadevergoeding betalen aan de RUG.
• Verdachte B. (1): Medewerker technisch beheer. Verantwoordelijk voor de facturen. Vrijspraak. Hoewel duidelijk is dat zij 7.500 euro ontving zonder dat hier een echte reden voor was en de RUG hier op eerste gezicht is opgelicht, ontbreekt er bewijs dat zij hiermee werd aangezet tot corruptie. Dit geldt ook voor de zonnepanelen die bij haar huis zijn geïnstalleerd.
• Verdachte B. (2): zzp’er en voormalig medewerker onderhoudsbedrijf. Taakstraf van 240 uur. Moet 50.000 euro schadevergoeding betalen aan de RUG.