Tjeerd Liemburg heeft 2 broeikassen en een schuur op volkstuincomplex Schelfhorst in Almelo. Johan Haselbekke heeft ook een schuur, een tomatenkas met serre en komkommerkas. Fernan Ozcanli heeft er een chalet. Hun sociale leven speelt zich volgens advocaat Max Bentum grotendeels af op die volkstuin. Edoch, het verenigingsbestuur wil dat ze opkrassen. Het drietal piekert er niet over en heeft de vereniging in kort geding voor de voorzieningenrechter gedaagd. De rechtszaal is tot de nok gevuld met tuinders.

De misère bij Schelfhorst begon volgens advocaat Bentum in de zomer van 2014, toen het drietal nog in de tuintechnische commissie zat en Johan Haselbekke er de wachtlijsten beheerde. Tijdens een vergadering van het bestuur kwam de wachtlijst aan de orde, waarbij Haselbekke meldde dat de heren Hiwat en Mardirosjan nog op een tuintje wachtten. ‘Waarop de voorzitter aangaf dat alle buitenlanders van de wachtlijst gehaald dienden te worden’, aldus raadsman Bentum. Haselbekke liep kwaad weg en eiste dat de woorden van de verenigingsvoorzitter in de notulen zouden komen. ‘Maar het bestuur ontkende dat die uitspraak was gedaan, dus dat gebeurde niet.’ Het drietal stapt daarop boos uit de tuintechnische commissie.

De drie volkstuinders eisen een paar dagen later excuses voor de opmerking van de voorzitter, maar ook die krijgen ze niet. Wat ze een paar maanden later wel krijgen, is een brief waarin het bestuur na alles was zich heeft afgespeeld kond doet van hun schorsing. Het drietal was inmiddels naar het College voor de Rechten van de Mens in Utrecht gestapt, dat in de zomer van vorig jaar oordeelde dat er op de volkstuin geen discriminatie is bij de toelating van mensen met een buitenlandse naam, maar dat het bestuur wel een apart toewijzingsbeleid hanteert voor asielzoekers.

Het bestuur beëindigt per 1 januari 2016 definitief het lidmaatschap van het drietal. Deze maand moeten hun tuinen zijn ontruimd. Het drietal heeft namelijk ‘de sfeer verpest, leden bedreigd, de media ingeschakeld en ingebroken in het volkstuincomplex’.

Onzin, meent advocaat Bentum, die wil dat de voorzieningenrechter bepaalt dat het beroepschrift van de klokkenluiders wordt behandeld in een algemene ledenvergadering en dat ontruiming van de tuinen wordt opgeschort.

Volkstuinvoorzitter Henk van den Brink heeft nooit gezegd dat buitenlanders van de wachtlijst moesten worden afgevoerd, zegt gemachtigde Albert Kamp. ‘Het ging er in de zomer van 2014 alleen om dat het bestuur van de tuintechnische commissie meer rapportages wilde over de toewijzing van tuinen. Slechts 1 asielzoeker heeft zich voor een tuin gemeld en die ook gekregen, om er na een jaar te vertrekken’, aldus Kamp, die verzucht dat ‘het jammer is dat een kleine minderheid het zo kan verzieken binnen de vereniging’.

‘Dat vinden de heren niet hoor’, zegt de rechter. Maar dat hebben ze wel gedaan, meent Kamp. ‘Zij hebben onrust en tweespalt gezaaid. Voor een goede sfeer op het complex is het onontbeerlijk dat de 3 eisers uit de vereniging vertrekken.’

De eisers hebben volgens het volkstuinbestuur wel degelijk de kans gehad om in een algemene ledenvergadering hun zegje te doen. Dat hebben ze lang niet willen doen, en toen het wel zover was vonden ze er geen steun. ‘Wij mochten niets zeggen’, zegt de geschorste Fernan Ozcanli. ‘Dat is niet waar’, roept een mijnheer in de zaal. Hij schrikt er zelf van. ‘Een volkstuin lijkt leuk, maar de emoties gieren door de zaal’, reageert rechter Vermeulen beheerst.

Dat de andere tuinders zich op 21 september 2015 tegen Haselbekke, Ozcanli en Liemburg keerden, verwondert gemachtigde Kamp niet. ‘Ze hebben tuinders onder druk gezet en geïntimideerd om mee te doen aan een handtekeningenactie. Tot op de dag van vandaag zetten ze de vereniging te kijk. Een eiser bracht zelfs de Hitlergroet aan een bestuurslid. Je zult maar bestuurslid van deze vereniging zijn.’

Voorzieningenrechter Ger Vermeulen wil graag van mijnheer Haselbekke weten waarom hij nu zo boos was op de voorzitter. ‘Omdat buitenlanders van de lijst moesten. Meerdere mensen hebben hem dat horen zeggen.’ Rechter Vermeulen: ‘Daar komen we niet uit. Ik weet wel dat het College voor de Rechten van de Mens constateert dat er geen discriminatie plaatsvindt bij toewijzing van tuinen aan buitenlanders. Dat het bestuur eerst een praatje wil maken met een asielzoeker, vind ik niet zo vreemd. Maar weet u wat het is? Als volwassen kerels stap je toch op elkaar af en probeer je eruit te komen? Hoe moet het als u lid blijft van de vereniging? Dat wordt ellende in het kwadraat.’

Bemiddeling heeft geen enkele zin. Alleen een rechterlijk vonnis kan een einde maken aan de twist. Reeds een week later geeft voorzieningenrechter Vermeulen het volkstuinbestuur een tik op de vingers. Er moet een nieuwe algemene ledenvergadering worden georganiseerd. ‘Het gaat dan om een vergadering die duidelijk is geagendeerd, waaruit zonneklaar blijkt dat het bestuur haar opzeggingsbesluit voorlegt’, aldus de voorzieningenrechter.

De oproeping van de vergadering op 21 september was volgens rechter Vermeulen onduidelijk geagendeerd. Verder verbiedt hij de volkstuinvereniging de 3 tuinen te ontruimen tot in ieder geval 2 weken nadat de volkstuinleden op het beroep van het drietal hebben beslist. De volkstuinvereniging moet ook de proceskosten (1.204,12 euro) betalen.