In de zomer van 2019 krijgt Gerard (42) bezoek van de woningcorporatie en ook de politie komt langs. De boodschap is duidelijk: stoppen met dat gedonder. Gerard houdt zich een tijdje koest, maar in de nacht van 27 op 28 oktober gaat de Clio van de mevrouw op 32 in vlammen op. De politie neemt Gerard mee naar het arrestantencomplex in Borne. Voor die autobrand moet hij later deze maand voorkomen bij de politierechter in Almelo. (Gerard ontkent de brandstichting.) Gerard krijgt een gedragsaanwijzing en het is weer een paar maanden rustig, maar als de vogels beginnen te fluiten en de tuindeuren opengaan, regent het weer klachten. Nadat Gerard op 21 juni van dit jaar de buurvrouw van nummer 32 met de dood heeft bedreigd, voert de politie hem voor weer af naar Borne.

De straat en woningcorporatie Mijande hebben er genoeg van en willen dat Gerard ophoepelt. Gerard piekert er niet over. Hij is helemaal geen slechte huurder en de straat zeurt. Mijande-advocaat René Rorink vertelt de Almelose kantonrechter Ulbe van Houten waarom Gerards huis ontruimd moet worden: ‘Dat van die auto zit ons ook niet lekker, maar de doodsbedreigingen zijn nog veel erger. Mijnheer heeft zijn alcoholprobleem niet in de hand en wil er niets aan doen. Je moet er niet aan denken wat er kan gebeuren als mijnheer terug naar huis gaat en weer gaat drinken. De wijkagent kan u uit de eerste hand vertellen wat er dan gebeurt.’

De advocaat van de woningcorporatie handelt in opgeblazen ‘vaagheden’, vindt Gerards advocaat Bert Krijgsman. Hij zit met Gerard achter een iPad in het arrestantencomplex in Borne, waar Gerard 3 weken na zijn aanhouding nog steeds vastzit. ‘De advocaat van de woningcorporatie schrijft mijn cliënt op 31 oktober in het arrestantencomplex dat hij dag en nacht geluidsoverlast veroorzaakt. Specifieer dat, want als de politie langskwam, was het altijd voor 10 uur ‘s avonds. Waarom en hoezo voelen de buren zich geïntimideerd? Mijn cliënt heeft geen idee. We weten niet wie er klaagt, want alles is anoniem. Mijn cliënt kan zich niet verweren. Hij weet wél dat zijn buurvrouw klaagt, maar de buurt weet ook dat mevrouw van alles last heeft. Van kinderen die op een trampoline springen, van blaffende honden. De buurvrouw heeft kennelijk gevoelige oren.’ Van de overlastmeldingen die er na oktober 2019 zijn gedaan weet Gerard niets, meldt zijn advocaat. ‘Hij is nergens over aangesproken.’

Mijande-advocaat Rorink wil met zijn verhaal over Gerards doodsbedreigingen aan de buurvrouw ‘stemming maken’, meent Gerards raadsman. ‘Het is vandaag geen strafzaak maar een civiele zaak. De strafrechter moet beoordelen wat er op die avond van de 21e juni wel of niet is gezegd en of daar een straf op moet volgen. Er is wel wat aan de hand in de straat, maar de huizen zijn gehorig en als de radio zachter moet, dan doet mijn cliënt dat. Anderen doen ook weleens wat, maar daar klaagt hij niet over.’ ‘Ik ben niet zo van het praten’, reageert Gerard. Rechter Van Houten krijgt hem toch graag aan de praat. ‘Hoe zit het met die bedreiging?’, vraagt hij. ‘Dat viel wel mee. Het was Vaderdag en mijn vader was een paar maanden daarvoor overleden. Dan zit je emotioneel ook niet zo goed in elkaar’, antwoordt Gerard, die daarmee volgens raadsman Krijgsman voldoende heeft gezegd. ‘Ik wil niet dat mijn cliënt iets zegt waarvan de advocaat van de woningcorporatie een verhaal maakt. Dat het wel meeviel, moet genoeg zijn.’

Het viel helemaal niet mee met die bedreigingen, weet de wijkagent, die met een vertegenwoordiger van Mijande Wonen en advocaat Rorink in de camera kijkt. ‘Ik was er niet bij, maar ik heb wel de stukken gelezen. De bedreigingen waren zeer ernstig. De collega’s hebben gehoord wat mijnheer naar de buurvrouw schreeuwde. Hij pakte een mes en riep wat hij daarmee zou willen doen. Mijn collega’s hebben mijnheer meegenomen omdat ze geloofden dat hij zijn woorden kracht zou gaan bijzetten. Ook op basis van mijn eerdere ervaringen met mijnheer vond ik dat een verstandig besluit. Een week eerder was ik voor een overlastmelding met een collega bij hem aan de deur. Pas nadat we lang voor de deur hadden gestaan en veel hadden aangebeld, deed hij heel bedreigend open. Eenmaal binnen werd hij weer kwaad en zette hij ons het huis uit. Dat gebeurt altijd: de emoties schieten alle kanten op. Dat heeft vooral te maken met zijn alcoholgebruik. Er is eigenlijk nooit een goed gesprek mogelijk.’

Dat Gerard rond 11 uur ‘s avonds niet helemaal helder is, vindt advocaat Krijgsman niet vreemd. ‘Aan het einde van de dag of in het weekeinde zit er achter menig voordeur wel een borrel of biertje in. Heel veel mensen zullen op dat moment waarschijnlijk niet meteen aanspreekbaar zijn.’ En Gerard? Die heeft helemaal geen drankprobleem, vindt hij zelf. ‘Hoe moet je dat krijgen met 40 euro in de week? Ik kan weken zonder.’ Maar als Gerard straks weer neerstrijkt op nummer 30, dan denkt Mijande-advocaat Rorink wel te weten wat er gebeurt. ‘Ik ben bang dat het totaal uit de hand loopt. En we hebben het hier niet over een beetje overlast maar over doodsbedreigingen; erger hebben we ze niet. Daarom houd ik vast aan ontruiming van de woning. Als u vindt dat onvoorwaardelijke ontruiming te ver gaat, dan vraag ik met grote tegenzin om voorwaardelijke ontruiming van de woning en een gedragsaanwijzing. Ik zeg met grote tegenzin, omdat ik mijnheer niet zie veranderen. Hij moet gewoon weg uit die buurt.’

Is een gedragsaanwijzing voor Mijande-advocaat Rorink eigenlijk onverteerbaar, voor Gerards advocaat Bert Krijgsman is dat juist het enige verteerbare. ‘Het verleden heeft uitgewezen dat een gedragsaanwijzing voldoende stok achter de deur is. Tijdens de gedragsaanwijzing heeft mijnheer kennelijk niet voor problemen gezorgd.’ Voorzieningenrechter Ulbe van Houten ziet ook meer in een gedragsaanwijzing dan in ontruiming van Gerards woning in Vriezenveen. Hij moet zich van de rechter als een goed huurder gedragen, ‘lijf en goed’ van de buren respecteren, zich dag en nacht gedeisd houden en mag na 10 uur ‘s avonds geen hoorbare geluidsapparatuur meer gebruiken. Dat Gerard wordt verdacht van brandstichting en doodsbedreiging doet hier niet ter zake. Daar moet de strafrechter nog over oordelen, aldus de Overijsselse kantonrechter.

* Dit is niet zijn echte naam.

Lees hier meer 'Op de Rol'-verhalen.