De jongen werd op 21 juli 2020 aangehouden in Enschede en door de politieman en een collega naar het arrestantencomplex in Borne gebracht. Toen in de deuropening van de cel de boeien werden afgedaan, maakte de jongen een beweging met zijn rechterarm, zei iets van ‘domme klootzak’ en ging in het hoekje van de cel zitten. Daarop vloog de politieman hem aan, dwong hem op zijn buik op de grond en sloeg de jongen in zijn zij.

Volgens de politieman deed hij dit omdat hij niet wist of de jongen gefouilleerd was en bang was dat de jongen iets uit zijn zakken ging pakken. Alleen wordt deze verklaring op geen enkele manier ondersteund door bewijs. Zelfs als dit waar zou zijn, dan nog was het niet nodig om de jongen uit het niets zo aan te vliegen en geweld te gebruiken.

De politierechter neemt het de agent kwalijk dat hij zonder reden geweld heeft gebruikt. De jongen zat in een cel, kon geen kant op, is aangevlogen en gestompt. De agent was hier de professional en had de zorgplicht over deze minderjarige jongen. Verder kijkt de agent niet kritisch naar zijn eigen gedrag. Hij maakte weliswaar excuses aan de jongen, maar liet tijdens de zitting weten nog steeds achter het gebruikte geweld te staan. De ervaring leert dat dit soort voorvallen traumatisch zijn voor slachtoffers en het vertrouwen van de maatschappij in de politie aantast.

In dat kader merkt de politierechter op dat als burgers geweld tegen politieagenten gebruiken er hogere straffen worden geëist en doorgaans ook worden opgelegd. Maar andersom moet een mishandeling van een burger door een agent ook streng worden bestraft. Het is belangrijk dat de maatschappij ziet dat de politie onder bepaalde voorwaarden geweld mag gebruiken, maar dat wanneer een politieagent over de grens gaat, hij daarvoor ook gestraft wordt. De geldboete die de officier van justitie eiste doet volgens de politierechter geen recht aan de ernst van de zaak, daarom legt zij een taakstraf op van 40 uur.