De verdachte heeft in een periode van een aantal jaren 8 jongens in de leeftijd van 12 tot 21 jaar seksueel misbruikt. De verdachte had een stichting die beoogde geld in te zamelen voor goede doelen. De onderneming was gevestigd in een loods. Een aantal slachtoffers heeft lange tijd in die loods gewoond, waar de verdachte ook buiten werktijd ongestoord seksuele handelingen met hen verrichtte. De jongens werkten bij de verdachte, sommigen eerst als stagiaire. Deze stagiaires zaten op een school voor zeer moeilijk opvoedbare kinderen. Bij hen, maar ook bij andere slachtoffers zijn 1 of meer psychische stoornissen vastgesteld.

Een aantal jongens was door de ouders het huis uit gezet of had grote conflicten met de ouders. De verdachte maakte misbruik van die conflicten en dreef deze verder op de spits. De slachtoffers hadden ook financiële problemen. De verdachte stelde zich op als hun steun en toeverlaat. Zijn gebruikelijke optreden ten opzichte van de slachtoffers (en soms ook hun ouders) bestond uit machtsmisbruik: manipuleren, overheersen, kleineren, bedriegen en beangstigen. In een aantal gevallen maakte hij tevens misbruik van de verminderde staat van bewustzijn door alcohol- en/of weedgebruik van de jongere om seksuele handelingen te kunnen verrichten. De aard van de seksuele handelingen was uitzonderlijk en bizar, ook door de wijze waarop de verdachte de jongens hiertoe bracht.

De verdachte heeft veel foto- en filmbeelden van het misbruik gemaakt of laten maken. Hij heeft de ook op dit punt kwetsbare jongeren voorgehouden dat in de porno industrie veel geld te verdienen zou zijn. Voordat zij daar aan de slag konden, moest hij hen zogenaamd inwerken. Als er foto’s of films waren gemaakt, zei de verdachte tegen de jongens dat zij gezien het resultaat nog niet voldoende ingewerkt waren en dat ze verder met hem moesten trainen. Bij zijn aanhouding droeg de verdachte een aantal SD-kaartjes met kinderpornografisch materiaal bij zich.

Het is algemeen bekend dat seksueel misbruik gedurende lange tijd zeer schadelijke psychische gevolgen voor de slachtoffers kan hebben. Dat geldt temeer voor slachtoffers die al zeer kwetsbaar waren. De jongens hebben verklaard over de enorme impact die het misbruik op hun leven heeft gehad en nog steeds heeft, met name op relationeel vlak. De verdachte is eerder veroordeeld voor soortgelijke feiten. Dat dit hem er niet van heeft weerhouden opnieuw dergelijke strafbare feiten te plegen, weegt voor het hof zwaar in zijn nadeel mee.

Het hof heeft in strafmatigende zin rekening gehouden met het advies van het Pieter Baan Centrum (PBC) om de feiten in verminderde mate aan de verdachte toe te rekenen. Het hof heeft de op te leggen gevangenisstraf op 6 jaar bepaald en acht deze straf, die zwaarder is dan de straf die de rechtbank heeft opgelegd, gezien alle omstandigheden en in combinatie met tbs op zijn plaats.

Het hof heeft bij de oplegging van de straf en maatregel overwogen dat de verdachte geen inzicht wilde verschaffen in zijn persoon. Hij heeft tijdens zijn opname in het PBC in 2015 geweigerd mee te werken aan een persoonlijkheidsonderzoek. Niettemin is uit gesprekken met hem en uit observaties van zijn gedrag in het PBC en uit de overige gegevens zoveel informatie beschikbaar gekomen, dat het PBC in staat was een uitvoerige beschrijving van zijn persoonlijkheid te geven. De deskundigen hebben geconcludeerd dat de verdachte behept is met een bijzonder ernstige persoonlijkheidsstoornis. De relaties die hij met de slachtoffers aanging, zijn gebaseerd op machts-misbruik, grenzeloosheid en misleiding. De deels bekennende verdachte ervaart geen enkel aan hem verbonden probleem. De kans op herhaling wordt groot geacht in verband met de ernst van de stoornis, de aard van de feiten en het feit dat de verdachte eerder voor soortgelijke feiten is veroordeeld. De deskundigen adviseerden dat hier slechts het opleggen van de maatregel tbs met dwangverpleging in aanmerking komt. Het beeld dat de PBC-deskundigen van de verdachte hebben geschetst, is op de terechtzittingen van het hof indringend naar voren gekomen. Het hof heeft de conclusies en adviezen van de deskundigen overgenomen.

De verdachte is tevens veroordeeld tot betaling van schadevergoeding aan 6 slachtoffers, die vorderingen als benadeelde partij hadden ingediend. Het hof heeft in totaal € 35.500 aan immateriële schadevergoedingen toegewezen.