Minstens 70 procent van
de WOZ-zaken en 95 procent van de bpm-zaken bij de rechtbanken is afkomstig van
no cure, no pay-bureaus. Zij roepen burgers op bezwaar te maken tegen
bijvoorbeeld de vastgestelde WOZ-waarde van hun huis, de belasting van hun
personenauto (bpm) of tegen een parkeerbon. Als de burger in het gelijk wordt
gesteld, draagt hij de toegewezen proceskostenvergoeding, vergoeding voor
immateriële schade of dwangsom af aan het bureau. Daarbij worden regelmatig de
grenzen van het vergoedingssysteem opgezocht om zoveel mogelijk financieel
voordeel uit de procedure te halen. Niet voor de burger, maar voor het bureau
zelf.