Het wetsvoorstel regelt dat straks voor alle rechtbanken weer hetzelfde procesrecht geldt. Hiermee komt een einde aan de huidige situatie, met een apart procesrecht voor de rechtbanken Gelderland en Midden-Nederland en een ander procesrecht voor de overige rechtbanken.
Een en ander is het gevolg van de beslissing van de Rechtspraak om de digitalisering anders vorm te geven. Advocaten in asiel- en bewaringszaken blijven wel verplicht digitaal procederen. Ook bij de Hoge Raad blijft die verplichting bestaan.

Advocaten die, na inwerkingtreding van de wet, een civiele vorderingsprocedure starten bij de rechtbanken Midden-Nederland of Gelderland, moeten dat weer zoals voorheen op papier doen met een dagvaarding. De Rechtspraak onderzoekt nog hoe zij het beste kan omgaan met de dan nog onder de KEI-wetgeving lopende digitale procedures. Daarover informeert ze de betrokken advocaten.
Deze situatie is tijdelijk, in afwachting van de plannen voor digitale toegankelijkheid in civiele zaken en bestuursrechtelijke zaken.

De wet uit 2016 gaf niet alleen mogelijkheden voor digitalisering. Deze bracht ook vernieuwingen in het civiele procesrecht. Het wetsvoorstel regelt dat enkele belangrijke vernieuwingen uit de wet van 2016 nu worden overgenomen in het Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering. Deze komen door het wetsvoorstel  beschikbaar voor alle rechtbanken en hoven in alle civiele zaken. De rechter krijgt bijvoorbeeld meer ruimte om regie te voeren in het begin van de procedure en kan zo meer maatwerk bieden voorafgaand aan en tijdens de mondelinge behandeling. Ook vervalt het pleidooi. In plaats daarvan komt de mogelijkheid voor partijen om hun stellingen nader te onderbouwen. Het is nog niet duidelijk wanneer andere onderdelen van de wet uit 2016 worden ingevoerd, zoals de procesinleiding en strakkere termijnen.