12 maart - Een 32-jarige man krijgt 120 uur taakstraf omdat hij medeplichtig is aan merkvervalsing van pakken Ariel waspoeder. In november 2015 vond de politie ruim 2600 waspoederdozen tijdens een controle in het Westelijk Havengebied. De politie vermoedde dat het om namaakwaspoeder ging. De man verklaarde dat hij daar niets mee te maken had. Een onderhuurder zou zijn naam en die van zijn bedrijf hebben misbruikt. Daar gaat de rechtbank niet in mee. Zo wist hij dat de onderhuurder in waspoeder deed. Bovendien leverde de 32-jarige man waspoeder aan 2 wasserettes. Ook had hij vervalste waspoederdozen in een loods in Wormerveer. Omdat onduidelijk is of hij wist van de dozen in het pand in het Westelijk Havengebied is hij daarvan vrijgesproken. In de straf weegt mee dat merkvervalsing merken en consumenten schaadt.

Lees de volledige uitspraak:
ECLI:NL:RBAMS:2019:1740

14 maart - De rechtbank veroordeelt een 64-jarige man tot een boete van 50.000 euro wegens oplichting en het doen van onjuiste belastingaangifte. Begin deze eeuw kon worden belegd in zogeheten film-cv’s om de Nederlandse filmindustrie te stimuleren.
De investering was zeer aantrekkelijk vanwege het fiscale voordeel dat kon worden genoten. De man heeft in prospectussen voorgespiegeld dat en hoe die belastingvoordelen zouden worden verkregen. Op grond daarvan hebben veel mensen geïnvesteerd. Door de financiële constructie die de man van tevoren had bedacht en heeft doen uitvoeren (een ‘geldcarrousel’), hebben de beleggers echter geen gebruik kunnen maken van de fiscale faciliteiten terwijl zij bij hun belastingaangifte daar wel van uitgingen. De man moet ook een aantal beleggers hun inleg terugbetalen, in totaal ruim 1,7 miljoen euro.

Lees de volledige uitspraak:
ECLI:NL:RBAMS:2019:1771

11 maart - De gemeente moet toch inhoudelijk beslissen op het bezwaar van een bewoner van Oud-Zuid tegen het wegknippen van zijn fiets in de Museumpleinbuurt. Dat heeft de rechtbank bepaald. De Amsterdammer had op 8 januari 2018 bezwaar gemaakt tegen het wegknippen, maar de gemeente vond dat bezwaar te laat. De gemeente had namelijk op al 6 november 2017 een sticker op de fiets aangebracht waarop stond dat die vanaf 20 november 2017 verwijderd zou worden. Daarom liep de bezwaartermijn tot 18 december 2017, aldus de gemeente. De rechtbank oordeelt echter dat het besluit op de sticker pas volgens de wet is bekendgemaakt toen de Amsterdammer zijn fiets uit het depot ophaalde. Daarom is de bezwaartermijn pas vanaf die datum gaan lopen en was het bezwaar wel op tijd.

Lees de volledige uitspraak:
ECLI:NL:RBAMS:2019:1738

12 maart - De kroegentochten die het bedrijf Ultimate Party in het Wallengebied organiseerde, zijn ‘rondleidingen met gids’. Dat heeft de voorzieningenrechter geoordeeld. Zo’n tocht in dat gebied moet aan bepaalde regels voldoen. Zo moet de gids een ontheffing hebben als er vijf of meer deelnemers zijn, mag de groep uit maximaal 20 deelnemers bestaan en dient de rondleiding uiterlijk om 23.00 uur te eindigen. De voorzieningenrechter vindt het niet onredelijk dat de gemeente deze regels hanteert, gelet op de toenemende druk op de schaarse en openbare ruimte in het Wallengebied en de overlast die daardoor wordt veroorzaakt. Omdat het bedrijf Ultimate Party zich een aantal maal niet aan deze regels heeft gehouden, mocht de gemeente hiertegen dan ook handhavend optreden.

Lees de volledige uitspraak:
ECLI:NL:RBAMS:2019:1734

6 maart - Een Amerikaans softwarebedrijf moet een ten onrechte op staande voet ontslagen werknemer ruim 16.000 euro bruto betalen. Dat heeft de kantonrechter bepaald. Dit bedrag bestaat uit 9.000 euro vergoeding (billijke vergoeding) voor het onterechte ontslag op staande voet en ruim 7.600 euro aan gefixeerde schadevergoeding. Het softwarebedrijf kon namelijk niet aannemelijk maken dat de werknemer ongeoorloofde nevenwerkzaamheden had verricht of dat er sprake was van wangedrag omdat de werknemer zijn privélaptop gebruikte en niet de laptop van het softwarebedrijf. De gefixeerde schadevergoeding slaat op de periode die zijn dienstverband nog zou hebben geduurd, namelijk tot 1 februari 2019, als het softwarebedrijf de arbeidsovereenkomst wel volgens de regels had opgezegd en hem niet in december 2018 op staande voet had ontslagen.

Lees de volledige uitspraak:
ECLI:NL:RBAMS:2019:1727

11 maart - Een ontevreden klant van een autohandelaar heeft terecht de koopovereenkomst buitengerechtelijk ontbonden omdat de auto – met ruim twee ton kilometers op de teller – direct na aflevering ernstige gebreken vertoonde. De autohandelaar moet de klant, die voor 660 euro een Renault Clio kocht, ook het aankoopbedrag terugbetalen. Uit een keuringsrapport van een garage bleek dat de auto niet aan de APK-eisen voldeed. Daarmee verviel de eerdere APK-goedkeuring waarmee autohandelaar de auto had verkocht. De auto voldeed daarom niet aan wat de koper op basis van de koopovereenkomst mocht verwachten, namelijk dat hij veilig met de auto aan het verkeer kon deelnemen. De autohandelaar was bovendien na het melden van de gebreken niet bereid deze op te lossen.

Lees de volledige uitspraak:
ECLI:NL:RBAMS:2019:1726

13 maart - Een marketingbedrijf dat een website exploiteert voor strafrechtadvocaten in Rotterdam en omstreken, moet alle banden met een van de eerder deelnemende advocatenkantoren doorsnijden. Dat is de uitkomst van het kort geding dat de advocaten tegen het bedrijf hadden aangespannen. De advocaten hadden een overeenkomst met het bedrijf, om meer klanten aan te trekken. Zij wisten echter niet dat het marketingbedrijf een (exclusief) telefoonnummer had gekoppeld aan hun kantoor, waardoor potentiële nieuwe klanten niet bij het kantoor maar bij het marketingbedrijf terecht kwamen. Het marketingbedrijf kon zo die bellers ook naar andere aangesloten advocatenkantoren doorverwijzen. Ook op internet werd de naam van het advocatenkantoor met het marketingbedrijf geassocieerd, zelfs nadat de advocaten de samenwerking hadden opgezegd. Omdat dit zo niet was afgesproken en verwarrend en schadelijk kan zijn, achtte de rechter dat onrechtmatig.

Lees de volledige uitspraak:
ECLI:NL:RBAMS:2019:1852

13 maart - Een Nederlandse importeur moet ruim 25.000 euro betalen aan een Turkse leverancier van (onder meer) Perzische vloerkleden. Dat heeft de rechtbank geoordeeld. De leverancier vroeg om betaling van in totaal bijna 100.000 euro aan openstaande facturen. Ter zitting heeft de importeur erkend dat hij de leverancier ruim 25.000 euro was verschuldigd voor geleverde vloerkleden. De rechtbank heeft beslist dat de leverancier voor het overige bedrag niet heeft aangetoond dat de vloerkleden die in rekening zijn gebracht, uiteindelijk ook bij de importeur zijn afgeleverd. Uit een kopie van de factuur of een vervoersbewijs waarop de naam van de importeur staat vermeld kan namelijk nog niet worden geconcludeerd dat de importeur de zending ook daadwerkelijk heeft ontvangen.

Lees de volledige uitspraak:
ECLI:NL:RBAMS:2019:1851