29 oktober - Een 32-jarige man is veroordeeld tot 2 weken voorwaardelijke gevangenisstraf en 90 uur taakstraf omdat hij in 2016 2 keer buitenlanders oplichtte die hij als taxichauffeur vervoerde vanaf Schiphol en dat ook nog 2 keer probeerde. In drie gevallen was vooraf een prijs afgesproken en vroeg hij nadien om een veel hoger bedrag. Bij één van die personen stopte hij de creditcard van het slachtoffer 10 maal in het pinautomaat omdat de betaling volgens hem telkens niet lukte. Daarbij is 3700 euro van de creditcard afgeschreven. In het vierde geval zei hij dat hij op de taximeter zou rijden maar bij aankomst sprong het bedrag met 100 euro omhoog, volgens hem vanwege een zogenaamde luchthavenbelasting. Bij het bepalen van de straf is meegewogen dat de feiten zo oud zijn dat sprake is van ernstige overschrijding van de redelijke termijn. 

Lees de volledige uitspraak:
ECLI:NL:RBAMS:2020:5192

29 oktober - Een 55-jarige vrouw is veroordeeld tot een voorwaardelijke gevangenisstraf van 6 maanden omdat zij samen met een ander tussen november 2014 en april 2018 in Amsterdam medische recepten vervalste en die aanbood bij diverse apotheken. Zo kreeg zij medicijnen in haar bezit die niet voor haar bestemd waren. Zij gaf een deel van die medicijnen ook aan haar zoon. Daarnaast pleegde zij drie diefstallen. De rechtbank rekent de vrouw de feiten verminderd toe omdat de psycholoog en psychiater hebben vastgesteld dat zij een psychische stoornis heeft en verslaafd is aan slaap- en kalmeringsmiddelen. De rechtbank vindt klinische en ambulante begeleiding noodzakelijk om het recidiverisico te verminderen. Het is belangrijk dat de vrouw voor haar verslaving wordt behandeld. Daarom legt de rechtbank dit als een van de bijzondere voorwaarden op. De forse voorwaardelijke straf dient als stok achter de deur om haar daaraan te laten meewerken.

Lees de volledige uitspraak:
ECLI:NL:RBAMS:2020:5204

27 oktober - De minister van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit mocht een waterplantenkwekerij opdragen om geen waterhyacinten meer te kweken, houden of verhandelen en haar huidige voorraad waterhyacinten vernietigen. Ook gaf ze het bedrijf terecht geen vergunning. Zo oordeelde de rechtbank. De minister handhaafde op basis van een Europese Verordening en een door de Europese Commissie vastgestelde lijst met uitheemse dier- en plantensoorten die een bedreiging zouden kunnen vormen voor lokale flora en fauna (de Unielijst). De waterhyacint staat op de Unielijst en is daarom verboden in Nederland. Het bedrijf beargumenteerde dat de Commissie een stap in de procedure heeft overgeslagen en dat de risico’s van deze waterplant niet goed zouden zijn beoordeeld. De rechtbank oordeelt onder meer dat die stap niet verplicht was en dat de Commissie haar bevoegdheid niet heeft overschreden. Omdat er geen twijfel is over de plaatsing van de waterhyacint op de Unielijst zal de rechtbank ook geen vragen stellen aan het Europese Hof, zoals de waterplantenkweker had gevraagd.

Lees de volledige uitspraak:
ECLI:NL:RBAMS:2020:5220

27 oktober - De IND mocht de asielaanvraag van een Gambiaanse vrouw afwijzen vanwege een tegenstrijdig verhaal. Dat heeft de rechtbank bepaald. De vrouw had een visum om naar Nederland te reizen. In Nederland diende zij vervolgens een asielaanvraag in. Daarin verklaarde ze dat ze bij terugkeer in Gambia vreest voor (her)besnijdenis. Haar verklaringen over haar achtergrond, leefomgeving en werksituatie bij haar asielaanvraag verschillen echter van de verklaringen die zij daarover aflegde bij haar visumaanvraag. De rechtbank oordeelt daarom dat de IND de vrouw mocht wijzen op haar tegenstrijdige verklaringen. Verder kon de vrouw slechts summier over haar eigen besnijdenis vertellen en verklaarde zij bovendien dat besnijdenis niet veel voorkomt in haar eigen stam. Gelet hierop is niet aannemelijk geworden dat de vrouw bij terugkeer een reëel risico loopt op ernstige schade als bedoeld in artikel 3 van het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens.

Lees de volledige uitspraak:
ECLI:NL:RBDHA:2020:10916

19 oktober - Huurders van een seniorencomplex in Amsterdam, die onder meer klaagden over tocht en radiatoren die niet goed werken, krijgen geen huurverlaging. Volgens de kantonrechter is niet gebleken dat het energiezuinige ventilatie- en verwarmingssysteem in het nieuwbouwcomplex onvoldoende werkt en dat hun woongenot door het systeem ernstig is verminderd. De overlast die de bewoners ervaren is te weinig om de huurprijs te verlagen. Bovendien ondernam verhuurder Woonzorg snel genoeg actie om de klachten de verhelpen. Zij heeft onder meer de tocht laten onderzoeken met rookproeven en de isolatie van de woningen laten inspecteren, die in orde bleek. Wel moet Woonzorg de onderzoekskosten van 1815 euro van een door de rechter aangewezen deskundige betalen en de ventilatieroosters in de originele staat terugbrengen. Ook moet Woonzorg een huurder ruim 200 euro terugbetalen voor zijn parkeerplaats, nu Woonzorg daarvoor een hogere prijs had bedongen dan zij destijds met de gemeente had afgesproken bij de bestemmingswijziging.

Lees de volledige uitspraak:
ECLI:NL:RBAMS:2020:5034

26 oktober - Ons Tweede Thuis, een organisatie die zich onder meer inzet voor mensen met een verstandelijke beperking, moet een oud-werkneemster een billijke vergoeding van 3.000 euro bruto en een schadevergoeding van 1.000 euro netto betalen. Ons Tweede Thuis heeft namelijk verboden onderscheid gemaakt tussen mannen en vrouwen door de arbeidsovereenkomst van de oud-werkneemster niet te verlengen vanwege haar zwangerschap en moederschap. Daarmee heeft Ons Tweede Thuis ernstig verwijtbaar gehandeld. Dat heeft de kantonrechter beslist. Ons Tweede Thuis onderbouwde onvoldoende dat er geen sprake was van verboden onderscheid. Zij voerde weliswaar aan dat het niet verlengen van de arbeidsovereenkomst was gelegen in het gebrek aan flexibiliteit van de zijde van de oud-werkneemster, maar voor die stelling had Ons Tweede Thuis onvoldoende aanknopingspunten geboden.

Lees de volledige uitspraak:
ECLI:NL:RBAMS:2020:5137

28 oktober - De eigenaar/verhuurder mag een restaurant in Amsterdam niet ontruimen ondanks een huurachterstand en moet het te betalen bedrag naar beneden toe bijstellen. Zo oordeelt de voorzieningenrechter. Het restaurant serveert Mediterrane en Arabische gerechten. De verhuurder stelde dat de ontruiming terecht was vanwege de huurachterstand en de omstandigheid dat het restaurant niet zou voldoen aan het Meat & Cheese concept uit het huurcontract. Het restaurant voerde echter aan zowel vlees- als kaasgerechten te serveren en aangezien de verhuurder niet duidelijk maakte waaruit het Meat & Cheese concept bestond, gaat dit argument niet op. Wel staat vast dat het restaurant sinds maart van dit jaar een huurachterstand had opgelopen. De rechter oordeelt dat de coronacrisis een onvoorziene omstandigheid is en dat de pijn daarvan over verhuurder en huurder moet worden verdeeld. De huurachterstand wordt, ook vanwege inmiddels verrichte betalingen,  herberekend op ruim 9.000 euro in plaats van op 50.000 euro. De huurder hoeft het restant in afwachting van een bodemprocedure nu niet te betalen. Deze achterstand rechtvaardigt op dit moment geen ontruiming. 

Lees de volledige uitspraak:
ECLI:NL:RBAMS:2020:5222

28 oktober - De nalatenschap van een vrouw die in 1975 overleed, moet worden verdeeld volgens het voorstel van de notaris. Dat heeft de rechtbank bepaald. Haar erfgenamen, bestaande uit 30 kleinkinderen en achterkleinkinderen, hebben ieder recht op een deel van het geldbedrag dat door de notaris in depot wordt gehouden. Vier erfgenamen vonden dat ook huuropbrengsten uit de periode tot 1985, schilderijen, saldi van spaarbankboekjes en meubilair in de verdeling moesten worden betrokken. De rechtbank oordeelde dat niet kon worden vastgesteld of en hoeveel van die huuropbrengsten nog niet waren verdeeld en evenmin waar de saldi van de spaarbankboekjes, sommige schilderijen en het meubilair na al die tijd zijn gebleven. De overige schilderijen behoren toe aan de erfgenamen van één van de zoons van de vrouw, omdat hij de schilderijen deels had verkregen als vergoeding voor verrichte werkzaamheden.

Lees de volledige uitspraak:
ECLI:NL:RBAMS:2020:5221