16 november - Een 39-jarige man is veroordeeld tot 42 maanden gevangenisstraf omdat hij een vrouw van september 2014 tot en met maart 2019 in Amsterdam uitbuitte door haar met geweld en misleiding in de prostitutie te laten werken. Ook moet hij 161.900 euro schadevergoeding betalen. Hij spiegelde haar een gezamenlijke toekomst, een oplossing voor haar financiële problemen en een oplossing voor haar voogdijproblemen voor. Hij was echter degene die vooral van haar prostitutiewerk profiteerde. Het geweld was weliswaar niet stelselmatig, maar de vrouw moest veel verdienen om hem tevreden te houden. In de straf weegt mee dat de man geen verantwoordelijkheid nam voor zijn gedrag. Eerst zweeg hij en later ontkende of bagatelliseerde hij alles. Bovendien zocht hij, terwijl hij vastzat, weer contact met de vrouw en manipuleerde haar zo dat zij in eerste instantie haar eerdere verklaringen wilde intrekken.

Lees de volledige uitspraak:
ECLI:NL:RBAMS:2020:5577

20 november - Een 60-jarige man is veroordeeld tot 1 maand gevangenisstraf omdat hij op 9 juni 2020 in Amsterdam een grondwerker bedreigde door met een kruisboog pijlen op het raam van de graafmachine af te schieten, waarin die aan het werk was. De rechtbank spreekt hem vrij van poging tot doodslag, dan wel poging tot zware mishandeling omdat daar te weinig bewijs voor is. In de straf weegt mee dat de man geen moment heeft laten blijken dat hij zich bewust was van wat zijn gedrag teweegbracht. Integendeel, hij heeft verklaard dat hij het onzin vond dat iemand zich bedreigd voelde. Omdat hij al langer in voorlopige hechtenis heeft doorgebracht dan de opgelegde gevangenisstraf hoeft hij niet terug de cel in. 

Lees de volledige uitspraak:
ECLI:NL:RBAMS:2020:5635

9 november - De gemeente Amsterdam heeft een bezwaarschrift onterecht niet in behandeling genomen. Zij liet dit na omdat een bezwaarschrift van een inwoonster geen bezwaargronden bevatte. De behandelaar van het bezwaarschrift had de gemachtigde van de vrouw per mail geïnformeerd over de mogelijkheid om de bezwaargronden alsnog in te dienen. Toen ook daarna de bezwaargronden achterwege bleven heeft de gemeente het bezwaarschrift niet inhoudelijk behandeld. Gemachtigde van de vrouw ontkent de e-mail te hebben ontvangen en wil dat de gemeente alsnog het bezwaarschrift behandelt. Volgens de gemeente werken werknemers door de coronacrisis noodgedwongen thuis en is daarom per e-mail gecommuniceerd. De rechtbank gaat hier niet in mee. De gemeente mag alleen mailen met een betrokkene als deze heeft aangegeven per mail bereikbaar te zijn, een mailadres op het briefpapier of bij de persoonsgegevens van een betrokkene is onvoldoende. Ook coronamaatregelen rechtvaardigen niet dat de gemeente afwijkt van deze wettelijke bepaling.

Lees de volledige uitspraak:
ECLI:NL:RBAMS:2020:5491

12 november - De IND heeft onvoldoende gemotiveerd waarom zij de asielaanvraag van een Liberiaanse man heeft afgewezen. Dat heeft de rechtbank bepaald. De man verblijft sinds 1998 (vanaf zijn zesde jaar) in Nederland. Nadat hij voor verschillende misdrijven is veroordeeld, is zijn verblijfsvergunning in 2013 ingetrokken. In 2020 heeft de man een nieuwe asielaanvraag ingediend. Hierbij verklaarde hij onder meer biseksueel te zijn. Hierdoor loopt hij bij terugkeer naar Liberia risico op onmenselijke of vernederende behandelingen (schending van artikel 3 van het EVRM). Volgens de rechtbank heeft de IND dit risico onvoldoende afgewogen tegen de achtergrond dat de laatste veroordeling van de man zeven jaar geleden was en dat hij voor relatief lichte delicten werd veroordeeld. Hierdoor is niet aannemelijk geworden dat de man een actueel gevaar voor de openbare orde oplevert.

Lees de volledige uitspraak:
ECLI:NL:RBAMS:2020:5517

10 november - Een muzikante die eerst een vast dienstverband had en daarna tussen 2013 en 2018 als remplaçant (plaatsvervanger) aan het Balletorkest verbonden was, werkte er zoveel dat, ook gelet op alle andere omstandigheden, zij sinds 31 juli 2018 een arbeidsovereenkomst heeft voor onbepaalde tijd voor 51 uur per maand (0,4 fte) tegen het cao-loon. Ook mag zij daar weer aan het werk. Bovendien moet het orkest ruim 34.000 euro bruto aan achterstallig loon betalen over juni 2018 tot augustus 2020 en ruim 1300 euro brutomaandloon tot het einde van de arbeidsovereenkomst. Dat heeft de kantonrechter bepaald. In een tussenvonnis (zie nieuwsbrief 17 juli) oordeelde de kantonrechter al dat de muzikante een dienstverband had van 0,4 fte. Het debat ging vervolgens vooral over de omvang van haar loon. Omdat zij haar claim voor cao-loon onderbouwde met cao-bepalingen en loontabellen en het orkest erkenden dat die juist waren, neemt de kantonrechter die over. 

Lees de volledige uitspraak:
ECLI:NL:RBAMS:2020:5636

3 november - Het zittende bestuur van een stichting in verslavingszorg hoeft de wettelijk benoemde bestuurder van de stichting niet opnieuw in te schrijven in het handelsregister. Deze bestuurder had zich uitgeschreven en twee anderen als bestuurders ingeschreven in een turbulente periode, nadat zij bekend had gemaakt een fysieke relatie met een cliënt te hebben gehad. Zij heeft de voorzieningenrechter gevraagd het zittende bestuur te veroordelen om haar weer in te schrijven, omdat ze nog steeds bestuurder is. Dat is op zichzelf juist, maar omdat de Raad van Toezicht heeft laten weten haar te willen ontslaan als ze haar bestuurstaken weer gaat uitvoeren, ligt herinschrijving niet voor de hand. Wel moeten de zittende bestuurders zich uitschrijven uit het handelsregister, omdat zij niet rechtsgeldig zijn benoemd. De stichting zal vervolgens de rechtbank moeten vragen een bestuurder te benoemen.

Lees de volledige uitspraak:
ECLI:NL:RBAMS:2020:5639

18 november - Een nieuw bedrijfspand van 8 meter hoog op een industrieterrein in Amsterdam is te dicht op het buurpand gebouwd, zo oordeelde de rechtbank. Dat is onrechtmatig, want het leidt tot hinder door het onthouden van veel daglicht. Het buurpand, een hoekpand gelegen aan de weg, had oorspronkelijk ramen met dag- en zonlicht. Toen door een wegverlegging een nieuw perceel beschikbaar kwam, probeerden de eigenaar van het buurpand en de eigenaar van het nieuwe perceel overeenstemming te bereiken over een juiste afstand tussen het bestaande pand en het nieuw geplande gebouw. Dat lukte niet en het nieuwe pand werd uiteindelijk op 1 meter afstand gebouwd. De rechtbank oordeelt dat de afstand ten minste 2 meter moet zijn. De eigenaar moet zijn nieuwe pand daarom binnen twee maanden (deels) afbreken om tot die 2 meter te komen. Doet hij dit niet, dan kan de dwangsom oplopen tot maximaal 50.000 euro.

Lees de volledige uitspraak:
ECLI:NL:RBAMS:2020:5524