23 september - Een 22-jarige man is veroordeeld tot 8 maanden gevangenisstraf waarvan 2 maanden voorwaardelijk omdat hij samen met anderen in april 2020 motoren stal in Amsterdam. Daarnaast reed hij op 9 juni 2020 in Amsterdam-Zuidoost op een motor zonder rijbewijs en negeerde hij een stopteken. Daarvoor krijgt hij 440 euro boete. Ook moet hij ruim 1.000 euro schadevergoeding betalen. De man en zijn mededaders laadden de motoren op klaarlichte dag in een bestelbus terwijl diverse omstanders hen zagen. Deze brutale aanpak weegt strafverzwarend mee. Positief is dat de 22-jarige man goed lijkt te reageren op de begeleiding die hij krijgt. Als bijzondere voorwaarden legt de rechtbank hem onder meer op dat hij moet meewerken aan ambulante behandeling en dat hij een opleiding moet volgen.

Lees de volledige uitspraak:
ECLI:NL:RBAMS:2020:4673

24 september - Twee Ierse mannen, een oom en zijn jongere neef van respectievelijk 37 en 20 jaar, die zich ten onrechte voordeden als klusjesmannen en zo samen met anderen meerdere mensen hebben opgelicht zijn veroordeeld tot respectievelijk 3 jaar en 15 maanden gevangenisstraf. De 37-jarige man was de leider van de criminele (oplichtings)organisatie, de 20-jarige man nam daaraan deel. Tussen juni en december 2019 lichtten zij veelal ouderen op in onder meer Amstelveen, Leiden en Haarlem. Eerst boden zij aan voor een schappelijk bedrag een (schoonmaak)klus uit te voeren. Vervolgens lieten zij slachtoffers geloven dat uitgebreider werk noodzakelijk was en dat zij dat snel konden uitvoeren. Zij wonnen het vertrouwen van slachtoffers en lieten hen met smoezen vaak meermaals forse bedragen tot in de tienduizenden euro’s aanbetalen. Uiteindelijk kwamen zij niet meer opdagen. In de straffen weegt mee dat de oplichting in een georganiseerd verband en bij de slachtoffers thuis plaatsvond.

Lees de volledige uitspraak:
ECLI:NL:RBAMS:2020:4700
ECLI:NL:RBAMS:2020:4704

24 september - Een kapperszaak in Amsterdam blijft voorlopig gesloten. Dat heeft de voorzieningenrechter geoordeeld. De burgemeester sloot de kapperszaak eind augustus per direct, nadat een explosief voor de deur was ontploft en 24 uur later iemand met een handvuurwapen het raam van de kapperszaak beschoot. De burgemeester mocht de kapperszaak sluiten, omdat de explosie en de beschieting de veiligheid van omwonenden en voorbijgangers ernstig in gevaar brachten en om herhaling van zulke ernstige openbare ordeverstoringen te voorkomen. Er hadden bovendien slachtoffers kunnen vallen. De eigenaar gaf onder meer aan dat hij zowel financiële als reputatieschade leidt door het sluiten van zijn zaak. Ook stelde hij dat de incidenten niet aan hem te wijten zijn. De politie moet nog onderzoeken of dit zo is, maar het is niet relevant voor de beslissing van de burgemeester om de zaak te sluiten. De burgemeester liet in dit geval het gevaar voor de openbare orde terecht zwaarder wegen dan de belangen van de eigenaar van de kapperszaak. 

Lees de volledige uitspraak:
ECLI:NL:RBAMS:2020:4692

24 september - De burgemeester van Uithoorn mocht een woning  sluiten omdat daar 25 bakken met hennepwortels en –stengels zijn gevonden bij een politie-inval. Wel bepaalde de rechter dat de woning voor een duur van zes weken wordt gesloten in plaats van drie maanden, omdat er met deze hoeveelheid stekken geen sprake was van grootschalige teelt. Bovendien bleek op de zitting dat de plantage al ruim zes maanden voor de politie-inval buiten gebruik was. De bewoner zei dat hij slechts hobbymatig probeerde de planten te kweken, maar dat vond de rechter niet aannemelijk. In de woning werden namelijk ook voorwerpen aangetroffen die wijzen op bedrijfsmatige teelt, waaronder twee assimilatielampen, een koolstoffilter, een slakkenhuis, een aan-afzuiginstallatie en een droognet. Het aantal stekken was bovendien ruim boven de grens voor persoonlijk gebruik. Alhoewel er ten tijde van de inval niet daadwerkelijk werd geteeld, kon het telen wel op elk moment weer worden opgestart. De sluiting van de woning was dan ook terecht.

Lees de volledige uitspraak:
ECLI:NL:RBAMS:2020:4693

15 september - De parkeerovereenkomst tussen Q-Park en een van de (vaste) gebruikers van de Mahler parkeergarage in Amsterdam is niet aan te merken als huurovereenkomst, omdat het object van het gehuurde onvoldoende bepaalbaar is. De Mahler parkeergarage beschikt over ruim 1700 parkeerplaatsen. De (vaste) gebruiker van deze parkeergarage heeft een gebruiksrecht op een aantal willekeurige parkeerplaatsen in de garage; er zijn geen specifieke parkeerplaatsen aan de gebruiker toegewezen. In de parkeerovereenkomst ontbreekt ook een criterium om te bepalen wat de specifieke gehuurde zaak is (bijvoorbeeld de afspraak dat de gebruiker op enig moment een vaste parkeerplaats mag kiezen voor eigen gebruik tijdens de huurperiode). De gebruiker van de parkeergarage kan telkens een willekeurige parkeerplaats kiezen uit de ruim 1700 aanwezige parkeerplaatsen. Dit gebruiksrecht op een zaak is onvoldoende bepaalbaar om aangemerkt te worden als huur.

Lees de volledige uitspraak:
ECLI:NL:RBAMS:2020:4642

23 september - Een huurster die bijen houdt op haar balkon mag haar bijenkast (voorlopig) houden. Volgens de verhuurder veroorzaken de bijen overlast en moet de bijenkast daarom weg. De kantonrechter gaat daar echter niet in mee. De gestelde overlast is (alleen) gebaseerd op klachten van benedenburen. Er zouden dode bijen op hun balkon zijn gevallen en hun dochter zou door een van de bijen in haar oog zijn gestoken, waardoor zij bang voor bijen is geworden. Ook zou de onderbuurman een bijenallergie hebben. Dat het meisje door een bij is gestoken in of rond het oog blijkt echter niet uit de informatie van de huisarts over het incident. Ook bewijs van de bijenallergie ontbreekt. Zelfs als dode bijen op het balkon zijn gevallen – wat de huurster betwist – is de overlast ervan zo licht dat de buren die moet gedogen. Ook weegt mee dat de bijenkast er al vijf jaar staat en dat andere buren juist verklaren geen last van de bijen te hebben.

Lees de volledige uitspraak:
ECLI:NL:RBAMS:2020:4676

22 september - Apollo Fintech maakte inbreuk op het auteursrecht van Jelurida door een cryptomunt aan te bieden die is gebaseerd op de ‘Nxt software’, zonder daarbij de licentie van Jelurida (de Jelurida Public License of ‘JPL’) te verstrekken. De Nxt software werd aanvankelijk ontwikkeld en verspreid onder een algemene open source licentie (de GNU General Public License of ‘GPL’), waarna (een deel van) de originele ontwikkelaars hun auteursrechten aan Jelurida overdroegen. Jelurida ontwikkelde de software verder en plaatste de ‘JPL’ licentietekst bij de ‘Nxt software’. Apollo stelde dat de overdracht van auteursrechten niet rechtsgeldig gebeurde en dat Jelurida zonder de toestemming van andere ontwikkelaars die mede-auteursrechthebbenden zijn, de Nxt software niet mag exploiteren en de ‘GPL’ licentie niet had mogen wijzigen. De voorzieningenrechter acht de stelling dat er andere mede-auteursrechthebbenden zijn die zich daartegen verzetten niet voldoende onderbouwd en oordeelt dat Apollo haar verplichtingen onder de ‘JPL’ niet is nagekomen. Apollo moet dan ook afnemers die de software tussen 25 oktober 2019 en 20 augustus 2020  binnen Nederlands grondgebied geïnstalleerd hebben, verzoeken om die versie te verwijderen en de nieuwe versie met ‘JPL’ licentie te installeren. 

Lees de volledige uitspraak:
ECLI:NL:RBAMS:2020:4717

24 september - Het warenhuisconcern HBC mag geen getuigen horen over hoe de contracten met verschillende verhuurders van panden tot stand zijn gekomen. Zo oordeelde de rechtbank. De panden waren door de Nederlandse dochter van HBC gehuurd om Hudson’s Bay-warenhuizen te openen. Daarbij had HBC als moederbedrijf een 10 jaars-garantie afgegeven voor de voldoening van de huurprijs. HBC hoopte via de verhoren aan te tonen dat de verhuurders tijdens de onderhandelingen aan kartelvorming deden door onderling informatie uit te wisselen. Schending van het mededingingsrecht zou in een latere bodemprocedure de huurcontracten en de garantie van tafel kunnen krijgen. De rechtbank ging hier niet in mee, enerzijds omdat het betoog van HBC mager, deels onjuist, en na wijziging onsamenhangend was. Anderzijds omdat HBC haar verzoek pas indiende op het moment dat de verhuurders - na het faillissement van de dochtervennootschap - daadwerkelijk een beroep deden op de garanties, in combinatie met het gegeven dat alleen die indiening al tot gevolg had dat de mogelijkheid voor betrokken partijen om verhaal te halen werd geblokkeerd.

Lees de volledige uitspraak:
ECLI:NL:RBAMS:2020:4615