De man kwam in beeld bij de Nederlandse politie naar aanleiding van Amerikaanse onderzoeksbevindingen. In oktober 2024 werd hij aangehouden en vonden doorzoekingen plaats waarbij computers, harde schijven, telefoons en USB-sticks in beslag zijn genomen.  Hierop zijn diverse strafbare afbeeldingen aangetroffen.  

De man maakte zich tussen januari 2024 en juli 2024 schuldig aan het seksueel misbruiken van slapende stiefdochter. Het meisje, klein, onbevangen en kwetsbaar, maakte deel uit van zijn samengestelde gezin en was daarmee aan zijn zorg toevertrouwd. Zij vertrouwde hem volledig. De man maakte hiermee een zeer ernstige inbreuk op haar lichamelijke en seksuele integriteit. Hij beschadigde het vertrouwen dat zij en haar omgeving in hem hadden gesteld op grove wijze. 

Van het seksueel misbruik maakte de man video-opnames. Een deel van deze beelden deelde hij in chats met anderen. De man maakte zich daarmee schuldig aan het maken, aanbieden en verspreiden van kinderporno. Ook had hij sinds 2007 kinderporno van andere, onbekend gebleven, minderjarigen in bezit. Hiermee droeg de Arnhemmer bij aan het in stand houden van de gruwelijke wereld van kindermisbruik die hierachter schuilgaat. 

Verder filmde de man zijn toenmalige partner stiekem terwijl zij seks hadden en deze beelden deelde hij zonder haar medeweten met anderen. 

De rechtbank rekent het de man aan dat hij zijn eigen behoeftes voorop heeft gesteld en daarbij geen rekening hield met de gevolgen van zijn handelen voor de slachtoffers. Door zijn opleiding en werk als basisschoolleerkracht moet hij veel kennis hebben over de ontwikkeling en kwetsbaarheden van kinderen. Juist hij had zich er bewust van moeten zijn welke schade hij met zijn gedrag veroorzaakt. Dit maakt zijn handelen extra verwerpelijk. Begrijpelijkerwijs is als gevolg van de aanhouding van de man en de verdenking veel maatschappelijke onrust ontstaan op en rondom de scholen waar hij werkte.

Voor deze zeer ernstige feiten is geen andere straf passend dan een langdurige onvoorwaardelijke celstraf. Bij de strafbepaling houdt de rechtbank rekening met het feit dat de man verminderd toerekeningsvatbaar is. Volgens de psycholoog is het van belang dat de man wordt behandeld voor zijn problematiek om herhaling te voorkomen. Daarom adviseren zowel de psycholoog als de reclassering om een deels voorwaardelijke straf op te leggen met als bijzondere voorwaarde onder meer een ambulante behandeling met expertise in zedenproblematiek.

De rechtbank vindt dat de aard, ernst en hoeveelheid van de feiten een onvoorwaardelijke gevangenisstraf van meer dan 4 jaar rechtvaardigen. Daartegenover staat dat het om herhaling te voorkomen – en daarmee ter bescherming van de samenleving – noodzakelijk is dat de man wordt behandeld voor zijn problematiek. Zo'n behandeling moet als bijzondere voorwaarde bij een deels voorwaardelijke straf worden opgelegd. Een gevangenisstraf van 4 jaar is de maximale gevangenisstraf waarbij nog een deel van de straf voorwaardelijk kan worden opgelegd. Bij de behandelmogelijkheden die er zijn en de motivatie die de man daarvoor heeft, is een tbs-maatregel (nog) niet aan de orde.

Kijkend naar de noodzaak tot behandeling legt de rechtbank een gevangenisstraf op van 4 jaar, waarvan een deel voorwaardelijk. Dit voorwaardelijk deel is nodig om de behandeling vorm te kunnen geven. De rechtbank legt slechts een beperkt deel van de gevangenisstraf voorwaardelijk op, namelijk 6 maanden. Het tot uitdrukking brengen van de ernst van de delicten gaat volgens de rechtbank voor op het creëren van een forsere stok achter de deur voor de man.

Deze straf is gelijk aan de eis van de officier van justitie. 

Voor het voorwaardelijke strafdeel geldt een proeftijd van 5 jaar en hieraan worden bijzondere voorwaarden verbonden, waaronder een meldplicht bij de reclassering, ambulante behandeling, een verbod om werkzaamheden te verrichten waarbij hij in contact staat met minderjarigen en het vermijden van kinderporno met controle van zijn gegevensdragers. Deze bijzondere voorwaarden gaan in nadat de man zijn celstraf heeft uitgezeten. Volgens de rechtbank is het belangrijk dat de man voor langere tijd kan werken aan zijn problematiek onder toezicht van de reclassering.

De rechtbank legt verder een vrijheidsbeperkende maatregel op die inhoudt dat de man 5 jaar lang geen contact mag hebben met zijn toenmalige stiefdochter en haar broer. Ook geldt voor die periode een locatieverbod voor diverse adressen.

Tenslotte legt de rechtbank een beroepsverbod op. De maximale periode voor een beroepsverbod is 5 jaar meer dan de opgelegde gevangenisstraf. Het beroepsverbod loopt door tijdens de tijd dat iemand vastzit. In deze zaak legt de rechtbank het verbod daarom op voor de maximale duur van 9 jaar (4 jaar gevangenisstraf plus die 5 jaar). Dit houdt in dat de man, na het uitzitten van zijn celstraf voor een periode van 5 jaar niet als leraar in het onderwijs mag werken voor zover het om onderwijs aan minderjarigen gaat. 

Tot slot moet de man zijn toenmalig stiefdochter een schadevergoeding betalen van 20 duizend euro.