De man reist vanwege zijn werk dagelijks met het openbaar vervoer van Tiel naar Amsterdam. Op 4 juni 2020 diende hij zijn verzoek voor een vrijstelling in bij de Veiligheidsregio Gelderland-Zuid. De voorzitter van de regio berichtte op 30 juni per brief  dat hij het verzoek niet in behandeling neemt. De voorzitter acht zich niet bevoegd die vrijstelling te verlenen. De man maakt tegen deze mededeling bezwaar. De man wil via de rechtbank een voorlopige voorziening treffen.

De voorzieningenrechter oordeelt dat de brief van 30 juni 2020 waarin de voorzitter mededeelt dat hij niet bevoegd is een vrijstelling te verlenen een besluit is in de zin van de Algemene wet bestuursrecht (Awb). Dit betekent dat de man bezwaar kan indienen tegen de inhoud van de brief. Vervolgens kijkt de rechter of het bezwaar van de man een redelijke kans van slagen heeft.

In de Noodverordening is geen verbod opgenomen waarin staat dat het de individuele reiziger zonder mondkapje verboden is om gebruik te maken van het openbaar vervoer. Wel legt de Noodverordening de vervoerder op om maatregelen te nemen. Het verbod is op de Wet personenvervoer 2000 gebaseerd. Deze wet bepaalt o.a. dat iedereen verplicht is de aanwijzingen betreffende de orde, rust, veiligheid of een goede bedrijfsgang op te volgen die door de vervoerder duidelijk kenbaar zijn gemaakt.

Onder deze ‘aanwijzingen’ wordt o.a. verstaan de door de vervoerder kenbaar gemaakte aanduidingen in beeld of geschrift. Elke vervoerder maakt vervolgens de eigen aanwijzingen kenbaar. Een voorbeeld daarvan is  de ‘Regels in de trein’. Deze is te vinden op de website van de NS, hier is vermeld dat mondkapjes verplicht zijn. Ook in de trein zelf en op de perrons wordt op deze verplichting gewezen. Dit betekent dat het verbod is opgenomen in de voorwaarden en aanwijzingen van de vervoerders, waarin de regels zijn gesteld die zien op het reizen met het openbaar vervoer.

Omdat in de Noodverordening geen verbod voor de individuele reiziger is opgenomen om zonder mondkapje te reizen in het openbaar vervoer, kan de Veiligheidsregio hiervoor geen vrijstelling verlenen. De man kan met het bezwaarschrift - dat gericht is tegen het besluit van de Veiligheidsregio - niet bereiken wat hij beoogt. Volgens de voorzieningenrechter heeft het bezwaar geen redelijke kans van slagen. Daarom wijst de rechter het verzoek tot het treffen van een voorlopige voorziening af.