De zaak gaat over een door de provincie verleende omgevingsvergunning voor het doden van één specifieke (probleem)wolf die zich op het Nationaal Park de Hoge Veluwe begeeft. De provincie verleende deze vergunning naar aanleiding van een bijtincident met een hardloopster op 13 april 2025. Onderzoek wees volgens de provincie uit dat deze wolf bij meerdere zogenoemde wolf-mens-incidenten betrokken zou zijn geweest. Drie organisaties die opkomen voor de belangen van (wilde) dieren hebben bij de provincie bezwaar gemaakt tegen de verleende vergunning. In deze zaak wilden de dierenorganisaties via een tijdelijke maatregel voorkomen dat de wolf wordt gedood voordat de provincie op hun bezwaar heeft beslist. 

De voorzieningenrechter oordeelt dat de bezwaren van verzoeksters in de bezwaarprocedure bij de provincie geen redelijke kans van slagen hebben. Volgens de voorzieningenrechter heeft de provincie namelijk voldoende aannemelijk gemaakt dat de (probleem)wolf op basis van uiterlijke kenmerken te onderscheiden is van de andere roedelgenoten en dat er een noodzaak bestaat om tot afschot van specifiek deze wolf over te gaan vanwege de openbare veiligheid. Ook oordeelt de voorzieningenrechter dat er geen goede alternatieven zijn om toekomstige incidenten met deze wolf te voorkomen.

Wel merkt de voorzieningenrechter op dat het probleemgedrag van wolven vaak voortkomt uit menselijk handelen. Met meer preventieve maatregelen (bijvoorbeeld meer toezicht of een picknickverbod op bepaalde locaties) is probleemgedrag mogelijk te voorkomen. Maar dat helpt nu niet meer voor deze wolf omdat het probleemgedrag er eenmaal is. Voor de toekomst roepen de dierenorganisaties de provincie en de Hoge Veluwe terecht op om meer maatregelen te nemen en strenger op te treden tegen het voeren en lokken van wolven.

De dierenorganisaties hebben ook terecht aangevoerd dat de staat van instandhouding van de wolf (hiermee wordt bedoeld hoe het gaat met de verspreiding en grootte van de populatie van de wolf) in Nederland niet gunstig is. De provincie moet beter gaan motiveren in de nog te nemen beslissing op bezwaar waarom de (probleem)wolf toch afgeschoten kan worden. De voorzieningenrechter verwacht dat dit lukt. Het gaat namelijk om één specifieke (probleem)wolf. Het is op basis van een rapport voldoende aannemelijk dat het afschieten van deze ene wolf geen negatieve gevolgen heeft voor de toekomst van de wolvenpopulatie.

De voorzieningenrechter wijst daarom de verzoeken van de dierenorganisaties tot het verbieden van het doden van de wolf af.

De uitspraak betekent dat de specifieke (probleem)wolf op de Hoge Veluwe afgeschoten mag worden.

Dat betekent niet dat wolven bij probleemgedrag altijd afgeschoten kunnen worden. Dat hangt steeds af van het gedrag van de wolf in de specifieke situatie en context. In deze zaak is van belang dat het gedrag van de (probleem)wolf bij het bijtincident als afwijkend gedrag getypeerd kan worden en dat aannemelijk is dat de (probleem)wolf op meerdere andere momenten niet-schuw gedrag richting mensen heeft vertoond.