De man kreeg in 2016 al een bouwvergunning voor de woning. De gemeente legde de bouw in het najaar van 2016 echter stil, omdat volgens haar gebouwd werd in strijd met die verleende bouwvergunning. De gemeente stelde dat de woning ten onrechte in het open landschap staat en zo'n 20 meter te ver van de plek verwijderd waar de woning had moeten staan. 

De man, zijn dochter en schoonzoon, en zijn aannemer stelden gezamenlijk beroep in tegen de weigering de gemeente om een (tweede) bouwvergunning  te verlenen voor het legaliseren van de gebouwde woning in Uddel op de plek waar deze nu staat. De rechtbank verklaart het beroep van de dochter, schoonzoon en de aannemer niet-ontvankelijk, omdat zij niet de aanvragers van de omgevingsvergunning zijn en hierdoor niet rechtstreeks betrokken zijn bij de weigering van de vergunning.   

De rechtbank verklaart het beroep van de man ongegrond.  De rechtbank oordeelt dat de gemeente zich op het standpunt heeft kunnen stellen dat de openheid van het landschap op die plek onevenredig wordt aangetast en zij het ruimtelijk belang zwaarder heeft kunnen laten wegen dan de grote financiële belangen van de man en de andere eisers. Met de bouw van de woning in het weiland wordt de openheid namelijk onevenredig aangetast.

In deze procedure gaat het beroep van de man op het vertrouwensbeginsel en het gelijkheidsbeginsel ook niet op. Door toezichthouders van de gemeente Apeldoorn mogelijk gewekt vertrouwen - zoals door de man is aangevoerd - ziet op het standpunt van de man dat er gebouwd is in overeenstemming met de in 2016 verleende bouwvergunning. Of er gebouwd is in overeenstemming met die bouwvergunning is echter niet aan de orde in deze procedure.

De rechtbank oordeelt tenslotte dat de situatie van de woning niet vergelijkbaar is met gerealiseerde bebouwing op 2 andere locaties in de buurt, waaraan de gemeente wel medewerking heeft verleend.