De minister wil de financiering van de LVV-regeling per 1 januari 2025 beëindigen. Dit zou betekenen dat de vreemdelingen die in een Utrechtse LVV verblijven, daar na 1 januari niet meer worden opgevangen. Volgens de minister is zij niet verplicht om opvang in de LVV te organiseren en kunnen de vreemdelingen ook terecht in een vrijheidsbeperkende locatie (VBL). 100 vreemdelingen hebben bezwaar gemaakt tegen de beslissing van de minister. Om te voorkomen dat zij tijdens de bezwaarprocedure op straat komen te staan, vroegen ze de voorzieningenrechter in een spoedprocedure om een voorlopige beslissing. 

Of de minister naast opvang in een VBL óók opvang in de LVV of andere vorm van opvang moet organiseren, is een vraag die nu niet beantwoord wordt. Daar is het te complex voor in deze spoedprocedure. De voorzieningenrechter weegt in deze zaak de belangen van de vreemdelingen en de minister tegen elkaar af. Zij komt tot de conclusie dat de belangen van de vreemdelingen, om gebruik te kunnen blijven maken van bed, bad en brood, zwaarder wegen dan het financiële belang van de minister. Als de opvang beëindigd wordt, betekent dit dat zij per 1 januari mogelijk op straat komen te staan. Daarnaast is er op dit moment te veel onduidelijkheid of deze vreemdelingen wel terecht kunnen in een VBL. Zo is het juridisch onduidelijk of zij voldoen aan de toegangsvoorwaarden en is het maar de vraag of er wel genoeg bedden beschikbaar zijn. Uit informatie blijkt dat er op dit moment nauwelijks bedden zijn, maar de minister heeft aangegeven dat het creëren van extra bedden een optie is. De voorzieningenrechter oordeelt dat dit niet concreet genoeg is. Zo is niet duidelijk geworden om hoeveel bedden het gaat en op welke termijn het mogelijk is. De voorzieningenrechter plaatst bovendien vraagtekens bij het financiële belang van de minister. Aan de opvang in een VBL zijn ook kosten verbonden en de minister heeft niet onderbouwd dat deze kosten minder zijn dan die van de LVV.