Op de avond van 11 september vorig jaar heeft een groep een zogenoemde seance uitgevoerd op de gemeentelijke begraafplaats Rusthof in Amersfoort. Dit gebeurde met toestemming van de directeur van de begraafplaats. De zes leden van de groep waren op zoek naar energieën van overledenen. Dit ‘onderzoek’ deden zij onder andere op het gedeelte waar kinderen begraven liggen. De gemeente Amersfoort heeft excuses gemaakt voor de gebeurtenissen en een gesprek tussen leden van de ‘onderzoeksgroep’ en nabestaanden gefaciliteerd waarbij de groepsleden anoniem bleven. Ook is de Nationale Ombudsman ingeschakeld om onderzoek te doen naar het handelen van de gemeente Amersfoort in de kwestie.

De ouders willen de gegevens, zodat zij rechtstreeks contact op kunnen nemen met de groep. Zij willen met hen in gesprek en hen eventueel aansprakelijk stellen voor de schade die ze lijden als gevolg van de seance. Volgens de moeder heeft zij ernstige psychische klachten en is het in hun islamitische cultuur absoluut niet toegestaan om geesten of duivels op te roepen bij graven. De leden van de groep willen niet dat hun gegevens verspreid worden, mede omdat ernstige bedreigingen richting de groep zijn geuit. Zij voelen zich daardoor onveilig. De gemeente Amersfoort zegt dat zij niet verplicht is om de gegevens te verstrekken.

Het gaat in deze zaak om een botsing van rechten (waarheidsvinding versus privacy) en een afweging van de wederzijdse belangen. Volgens de voorzieningenrechter hebben de ouders een gerechtvaardigd belang bij de gegevens. Op die manier hopen zij meer te weten te komen over wat zich precies heeft afgespeeld bij de graven van hun kinderen en hopen ze antwoorden te krijgen op vragen die ze nog hebben. De voorzieningenrechter moet een belangenafweging maken en oordeelt dat het veiligheidsaspect voor de leden zwaar weegt. Zo is er (online) veel te doen om deze kwestie. Ter illustratie; de burgemeester heeft ook bedreigingen ontvangen waarna de bedreiger (een derde) is veroordeeld. Hoewel de belangen van de ouders ook zwaar wegen, weegt dat niet op tegen het belang van de groep. Er zijn nog andere manieren voor de ouders om antwoorden te krijgen op hun vragen, de alternatieven zijn nog niet uitgeput ondanks dat de ouders eerdere voorstellen van de gemeente Amersfoort hebben afgeslagen. Ook blijkt dat de groep geen persoonlijk gesprek met de ouders wil. En zo’n gesprek is niet af te dwingen. Als de gegevens nu wel worden verstrekt, is dat bovendien niet terug te draaien. Op dit moment is er te veel twijfel om een onomkeerbare beslissing – het verstrekken van de persoonsgegevens – te nemen. Daarom komt de voorzieningenrechter in deze kortgedingprocedure tot de conclusie dat de gemeente Amersfoort de persoonsgegevens niet hoeft te verstrekken aan de ouders.