In het vonnis schetst de kortgedingrechter eerst de feitelijke voorgeschiedenis en de eerdere vonnissen die tussen Terpstra en Dankbaar zijn gewezen. Zoals het vonnis van de rechtbank van 24 augustus 2016, waarin onder meer is geoordeeld dat Terpstra voor haar dagboek over de zaak Marianne Vaatstra auteursrechtelijke bescherming toekomt, en dat Dankbaar daarop inbreuk heeft gemaakt door delen van dit dagboek op zijn site te plaatsen. Reeds gepubliceerde delen van het dagboek moest Dankbaar van zijn site verwijderen, onder straffe van een dwangsom.

Nadien heeft Dankbaar verschillende mailberichten aan Terpstra gestuurd. Bovendien heeft hij op zijn site een aantal artikelen geplaatst, soms suggererend dat dit brieven van Terpstra aan hem zijn. Volgens Dankbaar is de inmiddels onherroepelijk veroordeelde Jasper S. niet de moordenaar van Marianne Vaatstra, maar hanteert justitie de doofpot om te verhullen wie de echte moordenaar is.

De voorzieningenrechter weegt bij haar oordeel over de verschillende vorderingen van Terpstra/Vaatstra ook telkens hun belangen tegen de belangen van Dankbaar af.

De stelling van Dankbaar dat hij niet wist dat Terpstra geen contact meer met hem wilde, verwerpt de rechter. In ieder geval sinds de diverse rechtszaken, was voor Dankbaar overduidelijk dat Terpstra geen contact meer met hem wilde. Het belang van Terpstra/Vaatstra op bescherming van de persoonlijke levenssfeer staat tegenover het belang van Dankbaar op een vrijelijk contact met de buitenwereld. De berichten van Dankbaar zijn op zijn minst beledigend, pijnlijk, kwetsend en denigrerend. Het belang om daarvan verschoond te blijven weegt dan ook zwaarder.

Hoewel Dankbaar eerder al te kennen heeft gegeven geen contact meer met Terpstra te zullen opnemen, gebeurt dit telkens toch. Daarom wordt de vordering tot een contactverbod met haar toegewezen. De rechter legt Dankbaar geen contactverbod met Vaatstra op, aangezien Vaatstra niet heeft kunnen onderbouwen dat Dankbaar telkens contact met hem zoekt. Dankbaar wordt overigens wel gewaarschuwd dat dit geen vrijbrief voor de toekomst betekent.

De op de site geplaatste artikelen betreffen het artikel ‘Wobke’ waarin delen uit het dagboek zijn gepubliceerd en een tweetal brieven, suggererend dat Terpstra deze heeft geschreven en het eens is met Dankbaar dat justitie de ware moordenaar probeert te verhullen. Hiermee is wederom in strijd met de auteursrechtelijke bescherming gehandeld. Volgens de voorzieningenrechter zijn de artikelen bovendien grievend en dragen ze niet bij aan enig maatschappelijk debat, dan wel aan de misstand die Dankbaar denkt te bewijzen. Het recht van Terpstra/Vaatstra op bescherming van  persoonlijke levenssfeer weegt dan ook zwaarder dan het recht van Dankbaar op vrijheid van meningsuiting. De artikelen zijn nu weliswaar van de site verwijderd, maar moeten ook in de toekomst verwijderd blijven.

Ook de gevraagde rectificaties worden toegewezen. Voor anderen die de site bekijken/lezen was immers niet duidelijk dat die brieven niet door Terpstra waren geschreven. Zelfs als Dankbaar als columnist moet worden beschouwd, dan nog mag hij niet nodeloos grievend of kwetsend zijn en is hij dus aan bepaalde grenzen gebonden. Het is Dankbaar verboden te suggereren dat Terpstra door haar familie wordt gechanteerd, maar een toekomstig verbod om Terpstra/Vaatstra te citeren gaat de rechter te ver, dat is te algemeen. Maar Dankbaar moet bij toekomstige citaten wel aangeven of het aan zijn fantasie ontsproten is of daadwerkelijke citaten zijn.

De gevraagde dwangsommen worden eveneens toegewezen. Volgens de rechter zijn ze niet te hoog. Eerder opgelegde dwangsommen hebben Dankbaar niet kunnen weerhouden.

De eis van Dankbaar om het derdenbeslag van € 59.000,- op te heffen wordt in die zin toegewezen dat maar voor de helft beslag mag worden gelegd, omdat Dankbaar maar aansprakelijk is voor de helft daarvan.

Op 28 september 2017 heeft de rechter een vonnis gewezen voortvloeiend uit bovenstaande beslissing. Dit vonnis is gepubliceerd onder ECLI:NL:RBNHO:2017:8082.