De man kwam tot zijn daad nadat zijn echtgenote hem te kennen had gegeven bij haar besluit te blijven dat zij hun relatie wilde beëindigen en hem zou verlaten. De rechtbank is, evenals de officier van justitie en de raadsman, van oordeel dat, gelet op het strafdossier en het onderzoek ter zitting, niet wettig en overtuigend kan worden bewezen dat de man planmatig of na kalm overleg heeft gehandeld. Hierdoor wordt de man van de primair ten laste gelegde moord vrijgesproken  Het subsidiair ten laste gelegde, doodslag, acht de rechtbank wel wettig en overtuigend bewezen.

Verdachte heeft  zijn echtgenote in de echtelijke woning in De Groeve, een plek waar zij zich veilig mocht voelen, door verwurging om het leven gebracht. Het door hem veroorzaakte gemis en het aangedane leed is voor de nabestaanden enorm. Daarnaast zal zijn dochter verder moeten leven met de wetenschap dat door toedoen van haar vader haar moeder niet meer in leven is. 

Bij het bepalen van de straf houdt de rechtbank ook rekening met de gebrekkige ontwikkeling van zijn geestesvermogens. Het bewezen verklaarde is hem daardoor in verminderde mate toe te rekenen.

De rechtbank legt aan de man een onvoorwaardelijke gevangenisstraf van 8 jaren op.

Gedragsdeskundigen hebben het recidive-risico en de onduidelijkheid rond het vereiste risicomanagement beschreven. De rechtbank legt de gedragsbeïnvloedende of vrijheidsbeperkende maatregel op, omdat monitoring van verdachte gedurende een langere periode na zijn detentie en voorwaardelijke invrijheidsstelling noodzakelijk kan zijn.