Bij het bepalen van de straf houdt de rechtbank er rekening mee dat de verdachte zijn fragiele, kwetsbare moeder ernstig verwondde en vervolgens niet de moeite nam hulp in te schakelen. Ook stelde hij haar niet in de gelegenheid zelf medische hulp in te roepen – bijvoorbeeld door zijn telefoon aan haar te geven. Pas de volgende ochtend verliet hij, zonder ook maar iemand te waarschuwen, de woning en liet zijn moeder achter. Zij moest haar woning op eigen kracht verlaten om hulp te zoeken. Daarbij wierp de verdachte nog eens een extra drempel op omdat hij de huissleutels van zijn moeder meenam.
Deze ervaring was voor haar zeer ingrijpend en beangstigend. Naast het lichamelijke letsel, leert de ervaring dat slachtoffers van dit soort misdrijven ook nog lange tijd psychisch nadelige gevolgen kunnen ondervinden. In deze zaak zal dat in het bijzonder het geval zijn, omdat het slachtoffer door haar eigen zoon op een dergelijke gewelddadige manier is behandeld. Het handelen van de man had ook een andere afloop kunnen hebben. Dat dit niet is gebeurd, is niet aan hem te danken maar aan de wilskracht die de vrouw had om te overleven. Zijn handelen getuigt dan ook van een volkomen gebrek aan respect voor het leven van zijn moeder.
Verder betreurt de rechtbank het dat de verdachte tot op heden op geen enkele wijze verantwoordelijkheid nam voor zijn laffe en gewetenloze daad. Tot slot weegt mee dat de rechtbank de verdachte –op advies van een psycholoog en een psychiater- als verminderd toerekeningsvatbaar beschouwt. Hij lijdt aan een ernstige persoonlijkheidsstoornis.
