De man benaderde de meisjes via een oppassite. Hij zei een oppas nodig te hebben voor zijn dochtertje, maar bij de kennismakingsgesprekken met de toen 17-jarige meisjes bleek zijn kind niet aanwezig. Hij loog de meisjes vervolgens voor over een slaapstoornis en bood ze aan tegen betaling mee te doen aan een onderzoek van een slaapcentrum. De meisjes konden extra verdienen als ze instructies en opdrachten van zijn zogenaamde behandelaar zouden uitvoeren. Die instructies en opdrachten stuurde de man zelf via sms naar de meisjes, in naam van een verzonnen vrouw. De man wist op deze manier één van de meisjes over te halen om ontuchtige handelingen uit te voeren en te ondergaan. Bij het andere meisje bleef het bij een poging daartoe. Wel verrichtte de man seksuele handelingen bij zichzelf terwijl dat meisje daarbij aanwezig was. Bij een ander meisje maakte hij zich schuldig aan schennis van de eerbaarheid door in haar bijzijn zijn broek te laten zakken.
 
De rechtbank tilt zwaar aan de feiten die de man pleegde. Hij ging daarbij zeer planmatig en doordacht te werk. Door zijn handelen maakte hij inbreuk op de lichamelijke en geestelijke integriteit van de meisjes. De man is onderzocht door deskundigen. Zij stelden vast dat er bij hem sprake is van exhibitionisme en dat hij een persoonlijkheidsstoornis heeft. De rechtbank beschouwt de man daarom als verminderd toerekeningsvatbaar. Gelet hierop en de noodzaak de man zo snel mogelijk te behandelen, legt de rechtbank een onvoorwaardelijke celstraf op die gelijk is aan de tijd die hij al in voorlopige hechtenis doorbracht. De rechtbank legt ook een deels voorwaardelijke straf op om de man ervan te weerhouden dat hij opnieuw de fout ingaat. Aan die voorwaardelijke celstraf koppelt de rechtbank een aantal bijzondere voorwaarden. Zo moet de man zich klinisch laten behandelen en mag hij gedurende zijn proeftijd van 3 jaar geen contact opnemen met de meisjes.