De verdachten deden zich op verschillende chatsites voor als een meisje/vrouw en boden seks en erotisch getint beeldmateriaal aan. Daarvoor vroegen zij een (aan)betaling. Zodra er betaald was, benaderden de verdachten de kopers en deden zich voor als politieagent. De kopers werd voorgehouden dat zij kinderporno hadden gekocht en dat zij een boete konden betalen om strafvervolging te voorkomen. De kopers betaalden die boete vervolgens weer aan de verdachten.  

In een ander geval werd een koper door de verdachten “afgestraft", omdat hij niet inging op het aanbod om meer beeldmateriaal te kopen. De verdachten plaatsten zijn telefoonnummer onder een advertentie voor naaktfoto's, waardoor de koper veelvuldig door onbekenden werd benaderd. Het telefoonnummer werd pas verwijderd toen de koper alsnog betaalde. De verdachten dwongen een ander slachtoffer om geld over te maken, anders zouden ze naaktfoto's van hem op internet zetten.

Bij weer andere slachtoffers deden ze zich voor als meisje/vrouw en maakten een seksafspraak met hen. Bij die ontmoeting dwongen ze de mannen om geld af te staan, waarbij ze soms geweld gebruikten en  dreigden met geweld. 

Bij het bepalen van de straffen houdt de rechtbank er rekening mee dat de verdachten op doortrapte en slinkse wijze in een korte tijd veel slachtoffers maakten. Er zijn aanwijzingen dat veel mannen op deze wijze zijn benaderd. Een deel daarvan trapte erin. Veel slachtoffers die door de politie zijn benaderd  wilden om uiteenlopende redenen geen aangifte doen. De rechtbank weegt mee dat de verdachten kennelijk kwetsbare slachtoffers uitzochten, waarbij de kans dat zij aangifte zouden doen zeer klein was.

In het geval van de Eindhovenaar vindt de rechtbank een onvoorwaardelijke straf op zijn plaats. Deze verdachte schroomt er namelijk niet voor opnieuw delicten te plegen. Zo werd hij onlangs nog veroordeeld door de rechtbank Gelderland. Bij de Veldhovenaar houdt de rechtbank er rekening mee dat hij verminderd toerekeningsvatbaar is omdat hij een vorm van autisme heeft. Daarbij komt dat de rechtbank net als de officier van justitie vindt dat een vrijheidsbenemende straf de ingezette positieve lijn zal doorkruisen; dit is onwenselijk en dient geen doel.

Daarom legt de rechtbank in zijn geval een grotendeels voorwaardelijke straf op, het onvoorwaardelijke deel zat de verdachte inmiddels uit in voorarrest. Daarnaast krijgt hij een taakstraf. Ook krijgt de verdachte een meldplicht bij de reclassering en moet hij meewerken aan een begeleidingstraject bij een forensische instelling.