De verdachten zochten het slachtoffer op 22 augustus 2001 in zijn huis in Bladel op. In de woning was ook nog een goede vriend van de man aanwezig. De verdachten spraken daar met het slachtoffer in de dealkamer over het kopen van hennep. Op enig moment is één van de verdachten naar de vriend van het slachtoffer gelopen in een naastgelegen kamer en bedreigde hem met een vuurwapen. Nagenoeg gelijktijdig ontstond in de dealkamer een worsteling tussen het slachtoffer en één of beide van de daar achtergebleven verdachten. Vervolgens is door één van de verdachten met een vuurwapen op het slachtoffer geschoten. Het slachtoffer is daarbij meermalen geraakt. Met een pistool op zijn hoofd werd de andere man in de woning gedwongen te knielen naast zijn zwaargewonde vriend die later kwam te overlijden als gevolg van de schotwonden. Vervolgens zijn de verdachten uit de woning gevlucht waarbij zij geld en hennep van het slachtoffer meenamen.

Het politieonderzoek leidde in 2001 niet tot een oplossing van de zaak. In de jaren daarna werden de DNA-profielen van in de woning aangetroffen sporen vergelijken met de Belgische databanken. Eind 2015 is een match verkregen met een van de verdachten. Naar aanleiding daarvan is nieuw onderzoek opgestart, dat leidde tot de aanhouding en vervolging van de 3 verdachten.

De rechtbank stelt op basis van het onderzoek vast dat de 3 verdachten toen in de woning waren en dat het overlijden van het slachtoffer verband heeft met hun bezoek. Uit de bewijsmiddelen blijkt onder meer dat in ieder geval 2 van de 3 overvallers een wapen hebben gebruikt. Eén om de man te doden en een voor bedreiging van de andere man. De rechtbank heeft niet kunnen vaststellen welke verdachte de man heeft doodgeschoten. Wel komt de rechtbank tot het oordeel dat de verdachten in bewuste en nauwe samenwerking de diefstal met geweld – de ripdeal – pleegden volgens een plan dat vooraf aan alle 3 duidelijk moet zijn geweest. Het plan was in eerste instantie op de beroving van de man gericht. Volgens de rechtbank is het niet aannemelijk geworden dat de verdachten vooraf de bedoeling hadden hem te doden. Dat doet echter niet af aan het feit dat het plan kennelijk ook inhield dat er zo nodig op personen zou worden geschoten. Alle drie de verdachten moeten daarvan weet hebben gehad, zodat van meet af aan sprake is geweest van in juridische zin de voorwaardelijke opzet op vuurwapengebruik en dus op levensberoving.

Het slachtoffer is in zijn huis opgezocht, beroofd en neergeschoten. De rechtbank weegt ook mee dat de andere man met het pistool is bedreigd en dat hij moest knielen bij zijn zwaargewonde vriend. De verdachten verlieten de woning in de wetenschap dat hij ernstig en mogelijk fataal gewond was geraakt. Het zeer gewelddadige karakter laat zien dat de verdachten er niet voor terug zijn geschrokken ernstig geweld te gebruiken. Ze ontnamen het slachtoffer zijn kostbaarste bezit, zijn leven. En door hun handelen hebben de verdachten de nabestaanden van het slachtoffer onherstelbaar en immens leed aangedaan. Ook hebben de nabestaanden 15 jaar lang niet geweten wie de daders waren die al die tijd onbestraft bleven. De bedreigde man heeft de dood voor ogen gezien en mede daardoor in de jaren daarna een ellendig leven gehad.

In strafverzwarende zin weegt de rechtbank bij 2 verdachten mee dat zij hun aandeel hebben gebagatelliseerd, geen spijt hebben betuigd en geen enkel inzicht hebben getoond in hun verwerpelijke gedrag. De rechtbank veroordeelt hen tot een celstraf van 14 jaar. De andere verdachte heeft geen strafblad en wordt veroordeeld tot een celstraf van 13 jaar. Naast de lange celstraffen zijn de verdachten veroordeeld tot het betalen van de gevraagde schadevergoeding van 5.709 euro aan de nabestaanden voor uitvaart- en notariskosten. De bedreigde man moeten zij het gevraagde smartengeld van 12.500 euro betalen.