Op 23 maart van dit jaar moest een ambulance naar de woning in Veldhoven komen voor een vrouw, die onder invloed van GHB bewusteloos was geraakt. In de keuken werden twee flesjes met in totaal zo’n 35 milliliter van deze harddrug aangetroffen. Twee weken later besloot de burgemeester de woning te laten sluiten vanwege de drugsvondst. De bewoonster maakte hiertegen bezwaar en stapte naar de rechter voor een voorlopige voorziening. De burgemeester liet weten dat de woning in afwachting van deze rechtszaak niet zou worden gesloten.
 
De bewoonster stelt dat de gevonden GHB niet van haar was, maar van een bij haar logerende vriendin. Die logee is afgevoerd met een ambulance. De bewoonster beweert dat zij niet wist dat haar vriendin de drugs bij zich had en zegt fervent tegenstander te zijn van het gebruik van harddrugs. Daarom heeft ze het contact met haar vriendin inmiddels verbroken. Volgens de vrouw zal de sluiting van de woning verstrekkende gevolgen voor haar hebben en zou dit voor de burgemeester aanleiding moeten zijn om niet tot sluiting over te gaan.
 
De voorzieningenrechter oordeelt dat de burgemeester de woning mag laten sluiten op basis van het handhavingsbeleid dat de gemeente toepast. Daarin staat dat een woning waarin meer dan vijf milliliter GHB (een handelshoeveelheid) is gevonden, drie maanden wordt gesloten. Daarmee wil de burgemeester de openbare orde en het woon- en leefklimaat beschermen. Dat de vrouw niet wist van de harddrugs in haar woning, maakt voor dit besluit niets uit. Het enkele aantreffen van de handelshoeveelheid harddrugs maakt dat de burgemeester bevoegd is de woning te laten sluiten.
Volgens de voorzieningenrechter heeft de vrouw de verstrekkende gevolgen die de sluiting volgens haar zal hebben, niet onderbouwd. Daarom wordt niet toegekomen aan de vraag of de burgemeester daarin aanleiding had moeten zien om de woning niet te laten sluiten.