Ontwikkelingen in (Europese) wet- en regelgeving op het gebied van de vertolking en vertaling in strafzaken en het artikel ‘De minachting voor de gerechtstolk (njb.nl)’ van dhr. A.P. Jacobs in het Nederlands Juristenblad hebben het Landelijk Overleg Vakinhoud Strafrecht van de rechtbanken en gerechtshoven (LOVS) in 2015 aanleiding gegeven de mogelijkheden te onderzoeken om te komen tot een best practice voor (het werken met) tolken en vertalers in het strafproces.

De best practice vertolking en vertaling strafrechtspraak is in januari 2016 vastgesteld. In de best practice wordt aandacht besteed aan zowel de rol en verantwoordelijkheden van de tolk/vertaler als die van de rechter en andere deelnemers aan het strafproces. Ook wordt aandacht gevestigd op dat wat een tolk/vertaler nodig heeft om zijn of haar werkzaamheden naar behoren te kunnen verrichten. Met de best practice wordt beoogd bij te dragen aan bewustwording bij alle betrokkenen binnen het strafproces en verbetering van de kwaliteit van het strafproces. Er wordt uitdrukkelijk niet beoogd uitputtend of dwingend te zijn.

De best practice is tot stand gekomen in samenwerking met de gerechten, het Openbaar Ministerie, De Nederlandse Orde van Advocaten, het Bureau Wet beëdigde tolken en vertalers, het Kwaliteitsinstituut beëdigde tolken en vertalers, de Stichting Instituut van Gerechtstolken en -Vertalers (SIGV), het Nederlands Genootschap van Tolken en Vertalers (NGTV), de SIGV-vereniging en verschillende beëdigde tolken en vertalers.