De verdachte had meer dan driemaal de toegestane hoeveelheid alcohol gedronken, voordat hij in zijn auto is gestapt. Met een hogere snelheid dan was toegestaan, reed hij over de Cornelis Krusemanstraat in de richting van het Haarlemmermeercircuit. Vlak voor de kruising schepte hij een fietser, die eerst op de motorkap terechtkwam en daarna op het wegdek is gevallen. De verdachte is uitgestapt en heeft een blik op het slachtoffer geworpen, maar is daarna in zijn auto gestapt en weggereden. Volgens het hof heeft hij blijk gegeven van grove miskenning van zijn verantwoordelijkheid als verkeersdeelnemer en heeft hij de verkeersveiligheid ernstig in gevaar gebracht.

Het slachtoffer liep ernstig letsel op: een hersenbloeding, gebroken ribben en een gebroken kuitbeen, schouderblad, ribben en sleutelbeen. Hij moest na een maandenlange ziekenhuisopname een langdurig en moeizaam revalidatieproces ondergaan. Nu, twee en een half jaar na het ongeval, kampt hij nog steeds met forse lichamelijke en cognitieve beperkingen, die waarschijnlijk nooit geheel zullen verdwijnen.

De rechtbank oordeelde dat met een onvoorwaardelijke gevangenisstraf geen redelijk doel is gediend. Het hof is het daar niet mee eens en vindt dat een taakstraf onvoldoende recht doet aan de laakbaarheid van het gedrag van de verdachte, de gevolgen voor het slachtoffer en andere omstandigheden van het geval. De verdachte is kort na het ongeval in nog altijd fors benevelde toestand opnieuw de weg op gegaan met zijn auto. Zijn voorruit was dermate beschadigd dat hij met zijn hoofd half uit het zijraam moest hangen om zicht op de weg te kunnen houden. Zo heeft hij minstens een half uur gereden voordat hij door de politie tot stoppen is gebracht.

Het hof vond de eis van het Openbaar Ministerie tamelijk fors: 10 maanden gevangenisstraf naast een rijontzegging. Bij het bepalen van de duur van de gevangenisstraf is het hof uitgegaan van de 7 maanden die zijn vermeld in de LOVS-oriëntatiepunten indien sprake is van een grove verkeersfout. Het hof heeft in het voordeel van de verdachte rekening gehouden met een aantal omstandigheden. De verdachte heeft de gevolgen die het ongeval voor het slachtoffer heeft gehad, nooit gewild en wekt de indruk dat hij oprecht berouw heeft van zijn fouten. Het staat niet vast dat hij de plaats van het ongeval heeft verlaten om koste wat kost zijn verantwoordelijkheid te ontlopen. Tenslotte is van belang dat de verdachte niet eerder voor verkeersdelicten is veroordeeld en verder een geregeld leven lijkt te leiden.