In deze Limburgse zaak had zich een getuige gemeld die in ruil voor bescherming verklaringen wilde afleggen. Dat heeft hij ook gedaan. Overeenstemming met het Openbaar Ministerie over die bescherming is echter nooit tot stand gekomen. Dat betekent dat de door hem afgelegde verklaringen dus niet mogen worden gebruikt. Volgens de advocaten van de verdachten zouden de politie en het Openbaar Ministerie dat mogelijk toch hebben gedaan. Het Openbaar Ministerie heeft dat steeds ontkend.

De rechtbank Limburg verklaarde het Openbaar Ministerie niet-ontvankelijk in de strafvervolging. De rechtbank vond dat het Openbaar Ministerie onjuiste en/of onvolledige informatie zou hebben verschaft over de gang van zaken met de kluisverklaringen. Ook vond de rechtbank dat de officier van justitie ten onrechte niet had voldaan aan herhaalde opdrachten van de rechtbank om de kluisverklaringen aan de rechtbank en de verdediging ter beschikking te stellen.

Het hof is van oordeel dat aan het recht van verdachten op een eerlijk proces niet tekort is gedaan en vindt dat het Openbaar Ministerie wel ontvankelijk is in de strafvervolging.

De man die de kluisverklaringen heeft afgelegd, is vandaag in zijn eigen strafzaak veroordeeld. Dat er geen overeenstemming met het Openbaar Ministerie tot stand is gekomen, staat volgens het hof niet aan zijn eigen strafvervolging in de weg. Het hof heeft de man veroordeeld tot een voorwaardelijke gevangenisstraf van 12 maanden voor onder meer verduistering van geld van de Stichting Dierenambulance zuidoost Limburg. Het hof vindt een onvoorwaardelijke gevangenisstraf niet meer op zijn plaats vanwege onder meer het tijdsverloop (de feiten dateren uit 2007-2010) en de gezondheidstoestand van de man. Wel moet hij het geld dat hij door de verduistering verkregen heeft (meer dan 120.000 euro) terugbetalen op grond van de Pluk-ze wetgeving.