Bij sommige delen van het asielrelaas kan de bestuursrechter op basis van het besluit net zo goed als de staatssecretaris beoordelen of de vreemdeling geloofwaardig is. In die gevallen toetst de Afdeling bestuursrechtspraak indringend.
Als de vreemdeling echter geen bewijs levert, maar alleen zelf vertelt over wat hem is overkomen, heeft de staatssecretaris 'beslissingsruimte' om in te schatten of de vreemdeling moet worden geloofd of niet. In zulke gevallen mag de bestuursrechter niet zijn eigen inschatting in de plaats stellen van de inschatting van de geloofwaardigheid door de staatssecretaris.

Als gevolg van de Procedurerichtlijn wordt de bestuursrechterlijke toetsing van de inschatting van de geloofwaardigheid van het asielrelaas intensiever dan tot nu toe gebruikelijk was.
Wat niet verandert is dat de bestuursrechter nooit zelfstandig het asielrelaas beoordeelt, maar dat het besluit van de staatssecretaris daarover het uitgangspunt voor zijn toetsing vormt.

Lees de twee uitspraken met zaaknummers ECLI:NL:RVS:2016:890 en ECLI:NL:RVS:2016:891 waarin de toetsingswijze voor de bestuursrechter is uitgelegd.
In de uitspraken met zaaknummers ECLI:NL:RVS:2016:956, ECLI:NL:RVS:2016:957 en ECLI:NL:RVS:2016:958 is de nieuwe toetsingswijze toegepast.

De Afdeling bestuursrechtspraak heeft ook in het jaarverslag 2015 aandacht besteed aan de versterking van de toetsing van besluiten door de bestuursrechter.