'De analyse van de Rekenkamer is grondig en legt bloot waar verbeteringen nodig zijn,' zegt Naves. 'Met behulp van de uitkomsten van dit onderzoek, wil de Rechtspraak zelfstandig en in samenwerking met onder andere het Openbaar Ministerie bij blijven dragen aan oplossingen voor knelpunten. Bijvoorbeeld op het gebied van doorlooptijden, digitalisering en het uitvoeren van beleids- en wetgevingsinitiatieven, waaronder de vernieuwing van het Wetboek van Strafvordering.' 

De Rechtspraak heeft de afgelopen jaren zelf en samen met de keten stappen gezet die ervoor hebben gezorgd dat er meer strafzaken zijn behandeld, stelt Naves. 'In het bijzonder zedenzaken en zaken over veelvoorkomende criminaliteit, zoals (winkel)diefstal, mishandeling en vernieling. Tegelijkertijd zien we, net als de Rekenkamer, dat er nog genoeg uitdagingen liggen.'

‘De strafrechtketen staat al langere tijd onder druk, door een tekort aan rechters, maar ook door capaciteitsproblemen elders in de keten. Ook organisaties zoals de Dienst Justitiële Inrichtingen (DJI) en de Immigratie- en Naturalisatiedienst (IND) lopen regelmatig tegen de grenzen van hun kunnen aan. Iedereen binnen de strafrechtketen werkt met man en macht aan verbeteringen, maar er is vooral in samenwerking nog winst te behalen. 

De Rechtspraak heeft vanwege de onafhankelijke positie in ons staatsbestel een bijzondere eigen verantwoordelijkheid om bedrijfsvoering en doorlooptijden aan te pakken, constateert ook de Rekenkamer. Bij deze staatsrechtelijke positie past echter niet de aanbeveling van de Rekenkamer om de minister per aanwijzing de Rechtspraak aan te laten sturen. Naves: ’Het weghalen van de regie bij de Rechtspraak past niet bij de scheiding der machten en draagt daarnaast ook niet bij aan oplossingen.’

De oplossing moet volgens de voorzitter van de Raad vooral vanuit de strafrechtketen zelf komen. ‘De samenwerking is er al, iedereen weet voor welke opgave we staan en is doordrongen van de maatschappelijke noodzaak. Voor de Rechtspraak geldt dat we moeten nadenken over hoe we ons tekort aan rechters over de verschillende rechtsgebieden heen mogelijk anders verdelen. Bijvoorbeeld met meer capaciteit op strafzaken die een hogere prioriteit hebben zodat ze sneller kunnen worden behandeld. Dat vinden we moeilijk, want voor ons is de mens achter elke zaak, ongeacht het rechtsgebied, van gelijk gewicht. Maar voor de samenleving is dat soms anders. Het rapport van de Rekenkamer helpt ons bij het vinden van gepaste oplossingen voor complexe problemen binnen de strafrechtketen.’