De Raad begrijpt het doel en het belang van het wetsvoorstel, wat ertoe moet leiden dat zorgverleners gegevens volgens vooraf bepaalde (elektronische) standaarden uitwisselen. Als het wetsvoorstel echter in de huidige vorm wordt aangenomen, krijgen wetshandhavers (zoals de inspectie Gezondheidszorg en Jeugd) ook de bevoegdheid een woning die onderdeel uitmaakt van een zorginstelling zonder toestemming van de bewoners binnen te treden om gegevens te verzamelen. Het binnentreden van een woning zonder dergelijke toestemming is een ingrijpende bevoegdheid die inbreuk maakt op de grondwettelijke bescherming van het huisrecht. Daarom adviseert de Raad duidelijke kaders te stellen voor de inzet ervan.

De Raad zet ook vraagtekens bij de uitzondering op het verschoningsrecht die volgt uit het wetsvoorstel, waardoor zorgverleners zich niet op hun beroepsgeheim mogen beroepen wanneer wetshandhavers medische gegevens willen inzien. De Raad adviseert om een rechter te laten toetsen of het doorbreken van het medisch beroepsgeheim noodzakelijk is.

Hoewel de impact van het wetsvoorstel op burgers in de praktijk beperkt lijkt te zijn, het gaat om speciale type woningen en situaties, vindt de Raad het belangrijk om te wijzen op de grondwettelijke bescherming van het huisrecht. Dit mag, net als het medisch beroepsgeheim, niet te gemakkelijk worden uitgehold. Huisrecht en het medisch beroepsgeheim zijn er ter bescherming van burgers.

Lees hier (pdf, 203,4 KB) het volledige wetgevingsadvies ‘Elektronische Gegevensuitwisseling in de Zorg’ van de Raad voor de rechtspraak.