De rechtbank wijst niet alleen een stille bewindvoerder of beoogde curator aan: zij noemt ook de naam van de rechter die bij een eventueel faillissement als rechter-commissaris toezicht zal houden. Die persoon heet de ‘stille rechter-commissaris’ of 'beoogde rechter-commissaris’.

Op dit moment heeft de ‘stille bewindvoering’ geen wettelijke grondslag. Wel heeft de regering een wetsvoorstel ingediend (Wetsvoorstel continuïteit ondernemingen I) om hierin verandering te brengen. Dit wetsvoorstel ligt momenteel bij de Raad van State voor advies, waarna de parlementaire behandeling volgt. De Raad voor de rechtspraak heeft in februari 2014 al positief op het wetsvoorstel geadviseerd, met dien verstande dat hij wel enkele aanbevelingen heeft gedaan tot verbetering van het wetsvoorstel.

In Nederland zijn er elf rechtbanken. Acht rechtbanken wijzen stille bewindvoerders (en stille rechters-commissarissen) aan wanneer bedrijven daarvoor in aanmerking komen. De ondernemer die om een stille bewindvoerder vraagt, moet bijvoorbeeld kunnen aantonen dat stille bewindvoering helpt om de waarde van het bedrijf of werkgelegenheid te behouden. Deze rechtbanken vinden het economische belang zo groot dat zij alvast vooruit lopen op de voorgestelde wetgeving. De rechtbanken Midden-Nederland, Limburg en Overijssel wijzen vanwege het ontbreken van een wettelijke basis nog geen stille bewindvoerders aan. Deze rechtbanken zijn dus niet ‘tegen’ stille bewindvoering, maar tegen toepassing daarvan vooruitlopend op de wettelijke regeling. Als een stille bewindvoerder wordt aangewezen, is dat altijd op verzoek van de vennootschap in financiële nood. De rechtbank maakt bij een aanwijzing gebruik van de zogenoemde curatorenlijst, een door de rechtbank opgestelde lijst van gespecialiseerde advocaten die benoembaar zijn in surseances van betaling en faillissementen.