De politieke beweging Denk eiste een boete van 40.000 euro van de voormalige campagneleider omdat hij zijn geheimhoudingsgeding zou hebben geschonden. Ook eiste Denk (en de achterliggende stichting) een vergoeding van bijna 4000 euro van Van der Kooye omdat hij zijn arbeidsovereenkomst zou hebben opgezegd zonder zich aan de geldende opzegtermijn te houden.

De kantonrechter oordeelt dat Van der Kooye het (in zijn arbeidscontract zeer vaag geformuleerde) geheimhoudingsbeding niet heeft geschonden. Hij stond als kandidaat op de lijst voor de verkiezingen van de Tweede Kamer – en kritische opmerkingen en oordelen over Denk zijn in dat verband dan ook niet zonder meer als een overtreding van dit geheimhoudingsbeding te beschouwen. Het staat hem immers vrij, ook als ex-werknemer, zich kritisch uit te laten over de politiek van Denk, zeker tegen de achtergrond van zijn eigen gewenste politieke carrière bij Artikel 1 en de in de Grondwet verankerde vrijheid van meningsuiting.

Van der Kooye heeft zich ook niet als een slechte werknemer gedragen, oordeelt de kantonrechter. Dat hij, door in de periode van verkiezingstijd Denk te verlaten en een eigen partij te beginnen, media-aandacht genereert is onontkoombaar en kan hem niet worden verweten. Het is logisch dat Van der Kooye een publieke verklaring heeft gegeven voor zijn keuze en daarbij de verschillen tussen zijn persoonlijke standpunt en dat van Denk heeft benadrukt. Het gegeven dat hij bezig is geweest met het oprichten van Artikel 1 ten tijde van zijn dienstverband bij Denk is op zich niet als strijdig met het goed werknemerschap: het staat iedereen vrij een politieke partij te beginnen.

Van der Kooye moet echter wel een vergoeding van bijna 4000 euro betalen, omdat hij de contractueel afgesproken opzegtermijn niet in acht heeft genomen bij het opzeggen van zijn arbeidsovereenkomst.

Voor meer informatie, bel de afdeling Voorlichting & Communicatie van de rechtbank Amsterdam, telefoonnummer: 088-3611440, of stuur een e-mail.