Een 33-jarige man krijgt 5 jaar gevangenisstraf omdat hij in april van dit jaar, samen met anderen, 287 kilo crystal meth en ruim 18 kilo ketamine in Zwanenburg tussen bevroren kuikenbouten verstopte. De goederen werden daarna aangeboden voor export naar het Verenigd Koninkrijk. Ook heeft de man 15.000 euro witgewassen. De straf is hoger dan de eis (4 jaar, waarvan 1 jaar voorwaardelijk) omdat de rechtbank de landelijke oriëntatiepunten die binnen het strafrecht zijn afgesproken, als uitgangspunt heeft genomen. In de straf weegt de rechtbank mee dat de man niet alleen bijdroeg aan het behoud van het internationale netwerk van handel in verdovende middelen, maar dat hij daar ook deel van uitmaakte. De rechtbank houdt er echter ook rekening mee dat de man psychische problemen had en niet eerder is veroordeeld.

Een 19-jarige man krijgt 8 maanden jeugddetentie, waarvan 5 maanden voorwaardelijk, onder meer omdat hij op 25 juni 2018 een man in zijn been stak tijdens een vechtpartij in Amsterdam-Zuidoost. Daarnaast moet hij 750 euro schadevergoeding betalen. De man kreeg zelf ook klappen en beriep zich op noodweer. Daar gaat de rechtbank echter niet in mee. Er is geen enkel bewijs dat hij in het nauw gedreven was, zoals hij zelf beschreef. Daarnaast is hij veroordeeld voor zijn rol bij een woninginbraak met anderen in februari 2019 in Amsterdam-Zuidoost. Daarbij is geweld tegen een agent gebruikt. In de straf weegt mee dat uit onderzoek is gebleken dat de man zwakbegaafd is en daardoor verminderd toerekeningsvatbaar. Door de straf deels voorwaardelijk op te leggen, biedt de rechtbank hem een kans om voor het goede pad te kiezen.

De staatssecretaris van Financiën dient opnieuw te kijken naar zijn besluit om een document met douanegegevens niet openbaar te maken. De motivatie van het besluit is onvoldoende. Dat heeft de rechtbank bepaald in een tussenuitspraak. Stichting Onderzoek Multinationale Ondernemingen (SOMO) had om openbaarmaking van het douanedocument over producten uit de Westelijke Sahara verzocht. De
staatssecretaris weigerde omdat uit het document vertrouwelijke informatie over de controlewerkzaamheden van de douane zou kunnen worden afgeleid. De rechtbank heeft het document ingezien. Bepaalde gegevens uit het document zijn inderdaad geheim en moeten dat ook blijven. Wel is de rechtbank van oordeel dat de staatssecretaris onvoldoende heeft gemotiveerd waarom het document in zijn geheel niet openbaar mag worden gemaakt. De staatssecretaris krijgt nu maximaal zes weken de tijd om de weigering beter te motiveren.

De boerin die de ecologische boerderij De Boterbloem in Amsterdam-West runt, mag niet langer op haar bedrijf wonen. Als zij niet binnen twee weken verhuist, moet zij een dwangsom van 9.000 euro betalen. Dat heeft de rechtbank bepaald. De boerin exploiteert een biologisch akkerbouwbedrijf en een zorgboerderij. Zij slaapt op de zolder van het bedrijf en gebruikt de keuken en het sanitair dat is bedoeld voor bezoekers. Volgens het bestemmingsplan is op de locatie geen bewoning toegestaan. De gemeente heeft daarom bepaald dat de vrouw moet verhuizen en, als zij dat niet doet, een dwangsom moet betalen. Volgens de rechtbank mocht de gemeente dat besluit inderdaad nemen: de vrouw kon weten dat zij daar niet mocht wonen en heeft voldoende gelegenheid gehad, gedurende de veertien maanden durende procedure, om andere woonruimte te vinden.

Een man met een negatief saldo (debetstand) op een prepaid creditcard van DB Cardservice, hoeft niets te betalen. DB Cardservice heeft hem onvoldoende gewezen op het risico dat er een negatief saldo kon ontstaan. Dat heeft de kantonrechter bepaald. De man kocht de creditcard juist omdat hij onvoldoende inkomen had om in aanmerking te komen voor een normale creditcard. Hij ging er daarom van uit dat hij
eerst geld op de prepaid creditcard moest zetten voordat hij ermee kon betalen. Aannemelijk is dat de man geen juiste voorstelling van zaken had, omdat essentiële informatie over de risico’s niet kenbaar is gemaakt, zo oordeelt de kantonrechter. Daarom is er sprake van een oneerlijke handelspraktijk en vernietigt de kantonrechter de overeenkomst gedeeltelijk.

Een Amsterdamse automobilist die een auto huurde van Car4Share hoeft de boete van 2.000 euro die Car4Share hem oplegde, niet te betalen omdat die buiten proportie was. De automobilist kreeg de boete omdat hij een ander in die auto zou hebben laten rijden terwijl dit volgens de algemene voorwaarden van Car4Share niet was toegestaan. De kantonrechter heeft bepaald dat het boetebeding uit de algemene voorwaarden, waarop de boete is gebaseerd, een onevenredig hoge schadevergoeding inhoudt. In het boetebeding is namelijk geen limiet opgenomen. Daardoor kan een boete oplopen tot een bedrag dat niet in verhouding staat tot de geleden schade. Omdat het boetebeding een oneerlijk beding is, kan er van matiging van de boete geen sprake zijn en vervalt de boete in zijn geheel.

ING mag de relatie met een internationale vlees- en vishandelaar verbreken. Het bedrijf had bij de rechter geëist dat de relatie in stand zou blijven (zie nieuwsbrief 29), maar vangt dus bot. ING deed in 2017 onderzoek naar de activiteiten op de rekeningen van het bedrijf, in het kader van de Wet ter voorkoming van witwassen en financieren van terrorisme. Uit het onderzoek kwamen belastende omstandigheden naar voren. Zo had het bedrijf haar bankrekeningen ter beschikking gesteld aan een grote afnemer om betalingen aan zijn familie te verrichten. De rechter is het met ING eens dat de geconstateerde omstandigheden een onacceptabel risico op witwassen en terrorismefinanciering vormen en dat ING daarom de relatie mag beëindigen. De stelling dat hierdoor geen enkele andere bank meer zaken met het bedrijf zou willen doen, bleek nergens op gebaseerd. Het bedrijf had namelijk geen enkele andere bank benaderd.

De gemeente Amsterdam heeft de erfpachtcanon voor sportpark Kadoelen niet te hoog vastgesteld. De eigenaar van het sportpark heeft dus geen recht op terugbetaling daarvan. Dat heeft de rechtbank bepaald. De eigenaar van het sportpark vond dat de gemeente ruim drie miljoen euro te veel in rekening had gebracht, in vergelijking met de canon van een ander sportpark. Ook vond hij dat de gemeente zijn eerdere verzoek om vervroegde herziening van de canon ten onrechte had afgewezen. De rechtbank deelt zijn standpunten niet. De hoogte van de canon en de afwijzing van het verzoek om vervroegde herziening zijn in overeenstemming met het destijds geldende beleid van de gemeente. Daarnaast betekent het feit dat een ander sportpark een lagere canon betaalde, niet dat sportpark Kadoelen recht had op hetzelfde lagere tarief.