De man sneed en stak op 17 maart 2024 in een woning in Scherpenzeel twee mannen met een mes op hun hoofd, bovenlichaam, armen en benen. De rechtbank vindt bewezen dat de man de slachtoffers sneed en stak, omdat uit de letselrapportages blijkt dat de slachtoffers steek- en snijwonden hebben. Dit komt ook overeen met de verklaringen van de slachtoffers. 

Volgens de rechtbank probeerde de man de slachtoffers te doden, omdat hij ze op verschillende plekken – en verspreid over hun hele lichaam - sneed en stak. Daarbij liepen de slachtoffers volgens de rechtbank ook zwaar lichamelijk letsel op. Dit blijkt uit de ontsierende littekens op hun hoofd en het spier- en peesletsel bij één van de slachtoffers zijn arm. Dit slachtoffer revalideert hier nog steeds van. De man verklaarde dat hij de slachtoffers had gesneden en dat hij ze niet had gestoken. Dat gelooft de rechtbank niet.

De psycholoog concludeerde na onderzoek dat de man geen psychische stoornis had toen hij het delict pleegde. De reclassering adviseert geen bijzondere voorwaarden, maar wel contact- en locatieverbod op te leggen. De rechtbank veroordeelt de man tot een gevangenisstraf van 6 jaar en legt geen contact- en locatieverbod op, omdat de slachtoffers in Polen verblijven. Daarnaast wil de 35-jarige man direct na zijn detentie terug naar Noorwegen vertrekken, waar hij voor zijn detentie woonde.

De rechtbank legt de man een hogere straf op dan de 5 jaar gevangenisstraf die de officier van justitie eiste. De rechtbank vindt de geëiste straf te laag en de opgelegde straf komt meer in overeenstemming met straffen in vergelijkbare situaties. De rechtbank weegt hierbij ook mee dat de slachtoffers meerdere keren zijn gestoken en dat zij gruwelijk letsel opliepen. 

Tot slot moet de man de slachtoffers schadevergoedingen betalen.  Het ene slachtoffer krijgt ruim 15 duizend euro aan schadevergoeding, terwijl het andere slachtoffer recht heeft op ruim 12,5 duizend euro aan schadevergoeding. Het slachtoffer met de hoogste schadevergoeding liep ook spier- en peesletsel in zijn arm op en hierdoor kan hij zijn arm mogelijk nooit meer gebruiken zoals hij dat eerder kon. Om deze reden vindt de rechtbank het passend dat hij een hoger bedrag aan schadevergoeding ontvangt dan het andere slachtoffer.