In de avond van 18 mei 2022 vond er een steekincident plaats in een woning in Nijmegen. De 42-jarige man stak daarbij zijn ex-partner meerdere keren met een mes in haar lichaam. Het slachtoffer liep op meerdere plekken verwondingen op. Daarbij bedreigde de man haar in de maanden april en mei 2022 vaker met de dood. Dergelijke strafbare handelingen leiden tot gevoelens van angst en onveiligheid. Ook maakte de man zich schuldig aan het in bezit hebben van ruim 6 gram cocaïne. 

Kort na zijn aanhouding verklaarde de man dat hij dagen rondom de woning liep, dat hij het licht zag branden en toen besloot om naar binnen te gaan. Volgens de man wilde hij haar afmaken. Een paar dagen later stelde hij zijn verklaring bij. De man zei dat hij zijn kind wilde bezoeken.

De man kon niet toelichten waarom hij anders was gaan verklaren. De rechtbank gaat uit van de verklaring die hij kort na het steekincident aflegde. De verklaring van de man dat hij alleen de woning binnenging omdat hij zijn kind wilde zien, vindt de rechtbank op geen enkele wijze aannemelijk geworden. De man klom immers - zonder aan te bellen - 's avonds met een mes naar boven en trapte vervolgens de voordeur van de woning van het slachtoffer in. Daarna ging hij naar binnen en stak hij het slachtoffer vrijwel direct met een vleesmes. Al deze omstandigheden passen niet bij een 'gewoon' bezoek met het doel om zijn kind te zien.

Volgens de rechtbank is sprake van een poging tot moord, omdat de man met voorbedachte raad handelde. Uit de woorden van de man leidt de rechtbank af dat hij op het moment dat hij licht zag branden en besloot om de woning binnen te gaan, van plan was om het slachtoffer met het mes te doden. Dat het bij een poging is gebleven is niet aan het handelen van de man te danken.

Het geweld vond plaats in het bijzijn van hun zoontje van 4 maanden oud. De rechtbank rekent dit de man zwaar aan. Door op deze manier te handelen maakt hij een grove inbreuk op de lichamelijke integriteit van het slachtoffer. Daar komt bij dat de eigen woning bij uitstek een plek moet zijn waar je je veilig kan voelen, en de man maakt ook op dat gevoel van veiligheid een ernstige inbreuk. 

De man is geobserveerd en onderzocht in het Pieter Baan Centrum. Door zijn weigerende houding hebben de deskundigen geen compleet beeld kunnen krijgen van de psychische gesteldheid van de man. De deskundigen kunnen niet bepalen of de man lijdt aan een psychische stoornis of een verstandelijke handicap. De reclassering ziet risico's op het gebied van relaties, middelengebruik en psychosociaal functioneren en vindt het zorgwekkend dat de man zijn eigen agressieve gedrag afzwakt. Door de weigerachtige houding van de man, kon geen verder onderzoek plaatsvinden waardoor behandeling of begeleiding op dat vlak vrijwel onmogelijk wordt gemaakt.

Uit de op de zitting voorgedragen slachtofferverklaring en de toelichting op de vordering tot schadevergoeding blijkt hoeveel impact de moordpoging op het slachtoffer had en hoe zij vandaag de dag nog steeds wordt herinnerd aan het delict. Daarbij wordt zij dagelijks geconfronteerd met de lichamelijke beperkingen die zij als gevolg van haar verwondingen heeft. Dit rekent de rechtbank de man zeer zwaar aan. 

Tot slot moet de man aan het slachtoffer een schadevergoeding van ruim 20 duizend euro betalen.