De rechtbank stelt vast dat de man tussen 2007 en begin 2018 ruim 1,2 miljoen euro meer uitgaf dan hij aan legale inkomsten kon verantwoorden. De man probeerde geld wit te wassen door - onder andere - dure zeiljachten te kopen. Ook gaf hij ruim 430 duizend euro in de vorm van leningen aan de 43-jarige vrouw. Zij is de uitbaatster van een viertal horecagelegenheden aan de Korenmarkt in Arnhem. Toen de ING hem vroeg om bepaalde contante stortingen te verantwoorden, gaf hij de bank opzettelijk onjuiste informatie.

De vrouw maakt zich schuldig aan schuldwitwassen, omdat zij het geld van de leningen in haar cafés stak. Zij had redelijkerwijs kunnen vermoeden dat dit crimineel geld was. Verder gaf zij 3 keer een verkeerde voorstelling van zaken op Bibob-formulieren (een integriteitsonderzoek van de overheid). Daarmee misleidde zij de gemeente Arnhem, met name door de financiële situatie van de horecabedrijven beter voor te stellen.

Met de officier van justitie is de rechtbank van oordeel dat het handelen van de man buitengewoon brutaal te noemen is. De man zat eerder in de gevangenis. Kort na zijn vrijlating in 2006 pakte hij zijn criminele activiteiten weer op. Een veroordeling in 2012 in Spanje bracht daarin ook geen verandering. De man mocht een deel van zijn straf in Nederland uitzitten en is op zeker moment voorwaardelijk in vrijheid gesteld. Daarbij is als algemene voorwaarde gesteld dat hij tijdens de proeftijd geen strafbaar feit pleegt. Aangezien hij binnen deze proeftijd opnieuw de fout is ingegaan moet hij de eerder toegekende voorwaardelijke invrijheidstelling van 912 dagen alsnog uitzitten. 

De officier van Justitie berekende hoeveel geld de veroordeelden verdienden met het plegen van de delicten. Dit staat in de zogenoemde ontnemingsvorderingen. De rechtbank maakt haar beslissing op deze vorderingen op 21 januari 2021 bekend.

Bij een ontnemingsvordering volgens de eenvoudige kasopstelling wordt nagegaan in hoeverre iemand meer contante uitgaven doet dan via een legale contant verkregen bron kan worden verantwoord. Op grond van de aangehaalde bewijsmiddelen stelt de rechtbank het geschatte onrechtmatig verkregen voordeel van de man vast op een bedrag van ruim 1,2 miljoen euro.

De rechtbank heeft daarnaast vastgesteld dat de man een aantal aankopen heeft gedaan, waarbij uit het procesdossier niet blijkt hoe deze zijn betaald. De rechtbank houdt niettemin rekening met deze aankopen nu het niet anders kan zijn dan dat deze aankopen zijn betaald met geld dat uit misdrijf afkomstig is. Het gaat daarbij om een bedrag van bijna 1 miljoen.

De rechtbank houdt bij het vaststellen van de betalingsverplichting rekening met de verbeurdverklaringen* door de Spaanse rechter en de verbeurdverklaring bij vonnis van 24 december 2020. Daarmee komt het bedrag van de betalingsverplichting op ruim 1,2 miljoen euro. De man zal dit bedrag moeten terugbetalen aan de Staat. Als hij zijn betalingsverplichting niet nakomt kan de man voor 365 dagen in de gevangenis belanden. De betalingsverplichting vervalt echter niet.

Het vermogen van de vrouw is door de witwashandeling niet toegenomen. Hoewel zij een bedrag van ruim 4 ton ontving, staat daar een schuld voor eenzelfde bedrag aan de man tegenover. Nu voor de vrouw geen sprake is van een (gemeenschappelijk) onrechtmatig verkregen voordeel, wijst de rechtbank de vordering van de officier van justitie af.

 * Bij verbeurdverklaring verliest de eigenaar de eigendom van het verbeurd verklaarde voorwerp of vermogensrecht en verkrijgt de Staat deze eigendom.