Een bedrijf dat zich onder andere bezig houdt met het transport, opslaan en verwerken van meststoffen heeft van de gemeente Noordoostpolder een vergunning gekregen om zes mestsilo’s en een weegbrug voor vrachtwagens op een industrieterrein aan de rand van het dorp te bouwen. Omwonenden hebben bij de gemeente bezwaar gemaakt tegen deze vergunning. Zij willen dat zolang de bezwaarprocedure loopt er nog niet gebouwd wordt. Omwonenden van de toekomstige silo’s zijn bang voor stank- en geuroverlast en vrezen overlast van de 660 vrachtwagens die jaarlijks af- en aanrijden.

Bij het verlenen van de vergunning heeft de gemeente gebruik gemaakt van een zogenoemde flitsvergunning. Daarbij krijgt een bedrijf dat de zaken op orde heeft snel een vergunning. Na het verlenen van de vergunning is het mestverwerkingsbedrijf direct begonnen met de bouw. De voorzieningenrechter wil niet op de stoel van de gemeentebestuur gaan zitten, de gemeente gaat immers over de bezwaarprocedure. In dit geval is er geen reden om de vergunning te schorsen, het belang van de vergunninghouder weegt in dit geval zwaarder dan het belang van de omwonenden. Bovendien zorgt de bouw niet voor onomkeerbare gevolgen. Mocht uiteindelijk blijken dat de vergunning toch niet voldoet aan de wet- en regelgeving dat moet het bedrijf de bouw terugdraaien. “Het is geen boom die gekapt wordt en nooit meer teruggeplaatst kan worden”, aldus de voorzieningenrechter tijdens de zitting. “Het bedrijf bouwt nu op eigen risico, met het mogelijke gevolg dat de werkzaamheden weer ongedaan gemaakt moeten worden.”