Peter Gillis en zijn ex zijn allebei regelmatig te zien in de media en zijn daardoor voor veel mensen bekende Nederlanders geworden. Nadat zij hun relatie beëindigden, hebben ze in een schriftelijke vaststellingsovereenkomst afspraken gemaakt over hoe zij uit elkaar gaan. Eén van die afspraken is dat zij in het openbaar niets zullen zeggen over de relatie en de beëindiging daarvan en dat zij ook niets over de ander zullen zeggen, vooral als dat niet in het belang van die ander is. Zo’n afspraak heet een geheimhoudingsbeding. Gillis en zijn ex spraken ook af dat als zij zich niet aan die afspraak zouden houden, ze aan de ander een boete moeten betalen. Gillis stelt dat zijn ex zich niet aan de afgesproken geheimhouding heeft gehouden. Zo zouden er van of namens zijn ex berichten in de media zijn verschenen waarin (negatieve) dingen over hem staan. Gillis vraagt in dit kort geding aan de voorzieningenrechter zijn ex te veroordelen om zich aan de geheimhouding te houden. Ook wil hij dat zij een dwangsom moet betalen als ze dat niet doet. Daarnaast eist hij inzage in het boek dat zijn ex schrijft over haar leven, zodat hij kan controleren of daar dingen in staan die in strijd zijn met de gemaakte afspraken. Zolang die controle niet heeft plaatsgevonden, zou de publicatie van het boek verboden moeten worden.

De ex van Gillis erkent dat zij geheimhouding hebben afgesproken, maar zegt dat zij zich daar niet aan hoeft te houden. Daarvoor geeft zij een aantal redenen. Zo zouden de afspraken onder dwang zijn gemaakt en heeft Gillis volgens haar misbruik gemaakt van het feit dat zij bang voor en afhankelijk van hem was. Het is haar in deze procedure niet gelukt aannemelijk te maken dat dit inderdaad zo is. Het blijkt niet uit verklaringen, berichten en e-mails en daarnaast zegt Gillis dat het anders is gegaan. Er is zelfs informatie waaruit blijkt dat het contact tussen hen goed was in de periode rond het maken van de afspraken. De voorzieningenrechter oordeelt dat de geheimhouding nog steeds geldt en dat de ex van Gillis zich daaraan moet houden. De eisen van Gillis om voor publicatie inzage te krijgen in het boek van zijn ex en tot die tijd publicatie te verbieden, worden afgewezen. Gillis heeft niet voldoende aannemelijk gemaakt dat er dingen in het boek staan die in strijd zijn met de geheimhoudingsafspraak en dat hij daardoor zo’n schade leidt dat het nodig is om het boek vooraf te controleren.