In de ochtend van 26 maart 2020 vindt een schietpartij plaats bij het woonwagenkamp in Cothen. Het slachtoffer is bij zijn bestelbus neergeschoten en vrijwel direct overleden. Kort na de schietpartij is de schutter aangehouden. Hij heeft een relatie met de nu 20-jarige dochter van het slachtoffer. Bij de politie bekent hij de schutter te zijn. Hij wilde naar eigen zeggen met zijn schoonvader praten over de relatie die hij had met zijn dochter. Vanwege eerdere confrontaties nam hij voor zijn eigen veiligheid een vuurwapen mee dat de dochter voor hem regelde. Er was volgens hem geen plan om de man te doden.

De rechtbank gelooft dit verhaal niet. Uit het politieonderzoek blijkt dat dat plan er wel degelijk was. Alle drie de hoofdrolspelers waren daarvan op de hoogte en hadden een aandeel in dat plan. Dit blijkt niet alleen uit afgeluisterde en opgenomen gesprekken, maar ook uit bewijsmiddelen zoals de richting van de schoten en getuigenverklaringen. Zo maakte het drietal afspraken over de aanslag en werd een vuurwapen met munitie aangeschaft. Er was dus sprake van voorbedachten rade en dus van moord. Van een gemoedsopwelling – een uit de hand gelopen gesprek over de relatie – was geen sprake. Alle drie hadden ze de tijd om na te denken over de gevolgen van hun plan. De rechtbank vindt daarom  ook dat er sprake is van medeplegen. Ieder had een belangrijke en onmisbare rol en ze hebben nauw samengewerkt. De 21-jarige man was de schutter, de dochter regelde het vuurwapen en zou de politie pas bellen als de schutter, haar vriend, gevlucht was. De echtgenoot was betrokken bij het maken van het moordplan en het bedenken van de vluchtroute. Ook heeft zij die ochtend gehandeld zoals iedere ochtend, terwijl ze wist dat haar man eenmaal buiten zou worden doodgeschoten.

Het slachtoffer heeft de schutter eerder bedreigd en mishandeld omdat hij de relatie van zijn dochter met hem niet accepteerde. Ook zijn er aanwijzingen dat de 50-jarige man zijn dochter mishandelde en mogelijk ook seksueel misbruikte. Maar dit rechtvaardigt in geen geval het plegen en plannen van een moord. Zowel de schutter als de dochter van het slachtoffer kampen met een stoornis. Naast een gevangenisstraf vindt de rechtbank een behandeling noodzakelijk. In het geval van de man betekent dat tbs met dwangverpleging. De rechtbank ziet aanleiding om de vriendin van de schutter volgens het jeugdstrafrecht te veroordelen. Zij krijgt dus de PIJ-maatregel opgelegd. De 28-jarige vrouw die het wapen aan de dochter verkocht is veroordeeld tot een gevangenisstraf van 6 maanden.